کرونولوژی: بورکینافاسو از قیام مردمی تا شورش های نظامی اخبار

در حالی که بورکینافاسو از سال 2014 همچنان از ناآرامی‌ها و خشونت‌های مسلحانه رنج می‌برد، سربازان در بخش‌هایی از کشور دست به شورش زدند.

دولت بورکینافاسو گزارش‌های مربوط به کودتا در پی ناآرامی‌ها در چندین پادگان ارتش را رد کرده است.

ناامیدی در این کشور غرب آفریقا در ماه های اخیر به دلیل بدتر شدن امنیت افزایش یافته است.

بورکینافاسو از سال 2014، زمانی که بلز کامپائوره، رئیس‌جمهور دیرینه برکنار شد، از ناآرامی‌ها و خشونت‌های مسلحانه رنج می‌برد.

در اینجا گاهشماری از رویدادهای منتهی به رویدادهای یکشنبه آمده است:

سقوط کامپائوره

کامپائوره ​​در کودتای 1987 قدرت را به دست گرفت و چهار سال بعد موقعیت خود را مستحکم کرد و اولین پیروزی از چهار پیروزی انتخاباتی را به دست آورد. اما پیروزی او در سال 2010 و تلاش او برای اصلاح قانون اساسی و تمدید حکومتش با چالش مواجه شد.

پس از اینکه در سال 2014 به دلیل اعتراضات خیابانی به قدرت رسید، به ساحل عاج پناه برد و در 29 نوامبر 2015، کریستین کابوره، نخست وزیر سابق و رئیس مجلس ملی روچ مارک به عنوان جانشین وی انتخاب شد.

از سال 2015، بخش شمالی کشور، پایتخت اواگادوگو و بخش شرقی شروع به ربودن و حملات منظم توسط گروه‌های مسلح مرتبط با القاعده یا داعش (داعش) کرده‌اند.

در 15 ژانویه 2016، حمله به هتل اسپلندید و یک رستوران در اوگادوگو 30 نفر را که بیشتر آنها غربی بودند، کشت. اولین حمله به این بزرگی در کشور شوک بزرگی بود.

در نوامبر 2017، نیروهای G5 تحت حمایت فرانسه عملیات مشترک فرامرزی را در مالی، بورکینافاسو و نیجر آغاز کردند.

[embed]https://www.youtube.com/watch?v=c76v90ZDwvk[/embed]

حملات تشدید می شود، Cabore دوباره انتخاب می شود

در 2 مارس 2018، حملاتی همزمان به نیروهای فرانسوی و سفارت قدرت استعماری سابق انجام شد که در آن هشت سرباز کشته و 85 نفر زخمی شدند.

در اواخر همان سال در چند ولایت وضعیت فوق العاده اعلام شد.

از سال 2019، حملات تقریباً عادی شده است که منجر به برکناری رئیس نیروهای مسلح و تشکیل دولت جدید شده است.

در 24 دسامبر، 42 نفر در حمله حدود 200 جنگجو به یک پایگاه نظامی در آربیندا در نزدیکی مرز مالی کشته شدند.

روچ مارک کریستین کابور در یک گردهمایی پیش از انتخابات قبل از انتخابات ریاست جمهوری نوامبر 2020. [File: Zohra Bensemra/Reuters]

کابوره در 22 نوامبر 2020 مجدداً انتخاب شد، اما ادامه بلاتکلیفی به این معنی است که صدها هزار نفر نتوانسته‌اند رای دهند.

اپوزیسیون کابور را به تقلب در انتخابات متهم کرد و از تایید نتیجه خودداری کرد.

افزایش ناآرامی های مدنی

بین 132 تا 160 نفر در حمله ژوئن 2021 به روستای سولهان در شمال شرقی این کشور در بدترین حمله در شش سال گذشته کشته شدند.

این کشتار باعث تظاهرات علیه ناامنی شد و وزرای دفاع و امنیت برکنار شدند.

در 18 اوت، یک حمله به شمال 65 غیرنظامی و 15 افسر پلیس کشته شدند.

در ماه اکتبر، رئیس جمهور رئیس ارتش را جایگزین کرد.

دادگاه همچنین برای ترور توماس سانکارا، رئیس جمهور سابق 34 سال قبل آغاز شد. کامپائوره، متهم اصلی، حضور نداشت.

در 14 نوامبر، حداقل 57 نفر، که 53 نفر از آنها ژاندارم بودند، در حمله به یک پاسگاه پلیس در اینا در شمال کشته شدند و اعتراضات بیشتری را برانگیخت.

شبه نظامیان بورکینابه و نیجر می گویند که نزدیک به 100 "تروریست" را طی عملیاتی در مرز مشترک خود بین 25 نوامبر و 9 دسامبر از بین برده اند.

یک دولت جدید، اما صلحی گریزان

در 8 دسامبر 2021، کریستف دابیره از نخست وزیری استعفا داد و زمام امور را به لاسینا زربو سپرد که بر وحدت ملی اصرار داشت.

در 23 دسامبر، 41 نفر در یک حمله مسلحانه دیگر در شمال کشته شدند.

معترضان در 22 ژانویه 2022 به خیابان های اوگادوگو آمدند و به ناتوانی دولت در توقف حملات مسلحانه در سراسر کشور اعتراض کردند و از رئیس جمهور رو مارک کریستین کابوره خواستند استعفا دهد. [Sophie Garcia/AP Photo]

در ماه گذشته موج بیشتری از حملات و غرش نارضایتی در نیروهای مسلح رخ داد که بازتابی از حملات در میان عموم مردم بود.

پلیس اواگادوگو روز شنبه در اعتراض به سرکوب تهدیدهای مسلحانه دولت با معترضان درگیر شد.

روز یکشنبه، سربازان در چندین پادگان ارتش شورش کردند، اما دولت کودتا را رد کرد.

[embed]https://www.youtube.com/watch?v=6iPfetGyRtc[/embed]