در 8 مارس، روزنامه نگاران Nathan Maung و Hunter Nine در تلاش برای نجات برخی تجهیزات به دفتر خود در بزرگترین شهر میانمار، یانگون، رفتند، زیرا می ترسیدند که حاکمان نظامی جدید کشور به زودی حمله ای به Kamayut Media، نسخه آنلاین این نشریه انجام دهند. دو مرد از بنیانگذاران بودند.
«فکر می‌کردیم عصر یا شب به دفتر حمله کنند. ماونگ، یک شهروند آمریکایی متولد میانمار، گفت: اگر 30 دقیقه دیگر فرصت داشتیم، می توانستیم فرار کنیم.
"کسی چیزی توضیح نداد. فقط اسم و سنم را پرسیدند، عکس گرفتند، چشم‌هایمان را بستند، در کلانتری گذاشتند و 30 دقیقه رانندگی کردند. و سپس شکنجه ما شروع شد، "او گفت.
ماونگ گفت که نیروهای امنیتی چشمان او را بستند و او را در سه تا چهار روز اول به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند. او اجازه نداشت بخوابد یا غذا بخورد و ضرب و شتم تنها پس از اینکه فهمید شهروند ایالات متحده است فروکش کرد. باند او هشت روز بعد برداشته شد.
این مرد 44 ساله پیش از آزادی سه ماه را در زندان بدنام اینسین در یانگون گذراند.
روزنامه نگار آمریکایی ناتان ماونگ به مدت سه ماه در زندان بدنام اینسین در یانگون نگهداری شد [File: Handout via Reuters]Hanthar Nyein که در کریسمس 40 ساله شد، همچنان در بازداشت به سر می برد.
"من واقعا از دیدن او متنفرم [spending] چهل سالگی او در زندان برای من و خانواده اش بسیار سخت است. ماونگ گفت که او هنوز چهره برادرزاده خود را که در ماه آوریل به دنیا آمده است ندیده است.
یک خبرنگار کشته شد
این دو از جمله بیش از 100 روزنامه نگاری بودند که پس از به قدرت رسیدن ارتش میانمار در 1 فوریه به دلیل تقلب در انتخاباتی که اتحادیه ملی برای دموکراسی (NLD) را به قدرت در نوامبر 2020 به قدرت رساند، دستگیر شدند. این کودتا باعث اعتراضات گسترده توده ای شد که ارتش این کشور را برانگیخت. با استفاده از نیروی مرگبار مداخله کرد، صدها نفر را کشت و در نهایت قیام مسلحانه را علیه حکومت خود برانگیخت.
در طی این فروپاشی اجتماعی، روزنامه نگاران در میانمار جان و آزادی خود را به خطر انداختند تا نقض حقوق بشر توسط ارتش را ثبت کنند.
در 14 دسامبر، سوه ناینگ، عکاس آزاد، اولین روزنامه‌نگاری بود که پس از کودتا کشته شد و بنا بر گزارش‌ها در حین «بازجویی اجباری» در حالی که در بازداشت نظامی بود جان خود را از دست داد.
میانمار نیز در سال جاری پس از چین به عنوان دومین بدترین زندانی روزنامه نگاران در جهان با 26 مورد تایید شده در زندان در ماه دسامبر رتبه بندی شده است.
کمیته حفاظت از روزنامه نگاران (CPJ)، گروهی که در این فهرست قرار دارد، گفت: «وضعیت حتی بدتر از آن چیزی است که کل نشان می دهد.
بسیاری از روزنامه‌نگاران، از جمله دنی فنستر آمریکایی، ماه‌ها بعد در زندان قبل از سرشماری آزاد شدند و تحقیقات CPJ نشان می‌دهد که ممکن است افراد دیگری نیز در بازداشت باشند که هنوز به‌عنوان گزارشگر معرفی نشده‌اند.
فنستر که برای مجله Frontier Myanmar کار می کرد، در ماه مارس دستگیر و در نوامبر آزاد شد و چند روز پس از محکومیت به 11 سال زندان مورد عفو قرار گرفت.
دیگر روزنامه نگاران خارجی دستگیر و آزاد شدند، روزنامه نگار لهستانی، روبرت بوتزیاگا، که بنا بر گزارش ها هنگام پوشش یک تظاهرات در ایالت شان در ماه مارس مورد ضرب و شتم و بازداشت قرار گرفت و دو هفته بعد از این کشور اخراج شد.
اما خبرنگاران محلی چندان خوش شانس نیستند.
در این ماه، سه خبرنگار کانباوزا تای نیوز مستقر در شان به سه سال حبس بر اساس ماده 505 (الف) قانون مجازات میانمار محکوم شدند، اتهامی که به نظر می رسد سلاح مورد علاقه ارتش علیه فعالان و روزنامه نگاران تحریک شود.
کیپ دایموند، روزنامه‌نگار آزاد مستقر در میانمار در یانگون برای رسانه‌های بین‌المللی، گفت خبرنگارانی که به رسانه‌های محلی کمک می‌کنند در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
«دنیای بیرون واقعاً آنها را مهم نمی‌داند. من واقعاً نمی بینم نام آنها ذکر شود، اما آنها هستند که باید مورد تمجید قرار گیرند.
پیشرفت شکننده
کودتای فوریه گذار شکننده میانمار به دموکراسی را که با انتخابات چند حزبی در سال 2015 و پس از نزدیک به پنج دهه حکومت نظامی آغاز شد، لغو کرد. قبل از به دست گرفتن قدرت، این کشور گام های باورنکردنی به سوی آزادی مطبوعات برداشته بود، اما روزنامه نگاران همچنان با محدودیت های زیادی مواجه بودند.
ما هرگز آزادی مطبوعات در میانمار نداشتیم. البته ما کمی انعطاف داشتیم، اما آزادی نبود.» دایموند با اشاره به اینکه چندین روزنامه نگار در دوران حکومت NLD به رهبری برنده جایزه نوبل آنگ سان سوچی دستگیر و تحت تعقیب قرار گرفته بودند، گفت.
معروف‌ترین نمونه‌ها وا لون و کیاو سو او، دو روزنامه‌نگار رویترز هستند که پس از کشف یک قتل عام نظامی روهینگیا در ایالت راخین در سال 2017 زندانی شدند. آنگ سان سوچی هنگامی که از سرکوب خود دفاع کرد، مورد انتقاد بین‌المللی قرار گرفت. ارتش علیه اقلیت مسلمان این گروه به عنوان یک عملیات مشروع برای مبارزه با شورشیان است، در حالی که گروه های حقوق بشر آن را نسل کشی توصیف می کنند.
او همچنین شخصا از دستگیری وا لون و کیاو سو او در سپتامبر 2018 دفاع کرد و تاکید کرد که آنها در زندان نیستند زیرا روزنامه نگار بودند.
او از مردم خواست که حکم را بخوانند، که آنها را مجرم دانست، علیرغم اینکه یک افسر پلیس به طور چشمگیری در دادگاه متلاشی شده بود، و اعتراف کرد که خبرنگاران تنظیم شده بودند.
دایموند گفت در حالی که وضعیت آزادی مطبوعات در میانمار قبل از کودتا رو به وخامت بود، "اکنون واضح است که ما هیچ انعطافی نداریم."
گزارشگران بدون مرز (RSF) همچنین گفت که تسلط نظامی "این پیشرفت شکننده را به پایان ناگهانی رساند و روزنامه نگاران را 10 سال پیش به میانمار بازگرداند".
"آنها از ما خبر ندارند"
امروزه روزنامه‌نگاران مورد خشونت فزاینده‌ای از سوی ارتش قرار می‌گیرند که تلاش چندانی برای تمایز بین رسانه‌ها و مخالفان سیاسی نمی‌کند. علاوه بر دستگیری و شکنجه در بازداشتگاه، چندین خبرنگار در حین پوشش خبری اعتراضات مجروح شدند.
در ماه مارس، یک خبرنگار مرزی میانمار در حالی که یک تظاهرات در ماندالی را پوشش می داد از ناحیه دست مورد اصابت گلوله قرار گرفت. در ماه دسامبر، زمانی که یک سرباز با یک کامیون به گروه کوچکی از معترضان مسالمت‌آمیز در یانگون برخورد کرد، دو روزنامه‌نگار زخمی شدند که حال یکی از آنها وخیم بود.
دایموند با یادآوری یکی دیگر از اعتراضات فلش موبی که به سختی از آن فرار کرد، گفت: «برای آنها مهم نیست که شما روزنامه نگار هستید یا معترض.
«وقتی متفرق شدند، همه فرار کردند، ما سوار ماشینمان پریدیم و با لباس غیرنظامی توسط اداره ویژه تعقیب شدیم و شماره ماشین ما مشخص شده بود. بنابراین مجبور شدیم سکوت کنیم و چند روز بیرون نرویم و چند هفته ماشین را داخل خانه نگه داریم.
دایموند گفت روزنامه نگاران نمی توانند دوربین حمل کنند زیرا آنها را هدف قرار داده است. آنها همچنین باید مراقب پست های بازرسی تصادفی در سراسر شهر و همچنین حملات اواخر شب باشند. ارتش قوانینی را مجدداً وضع کرده است که خانواده ها را ملزم می کند تا مهمانان را برای یک شب ثبت نام کنند، اما بسیاری از افراد حساس سیاسی که مخفی شده اند از انجام این کار خودداری می کنند و آنها را در معرض تهدیدهای قانونی بیشتری قرار می دهند.
هنگامی که او دستگیر شد، ماونگ، سردبیر رسانه کامیوت، گفت که از اینکه نیروهای امنیتی در مورد او و روزنامه نگاری به طور کلی اطلاعات کمی دارند، شگفت زده شده است.
«آنها ما را دستگیر کردند و از ما خبر ندارند. ماونگ با اشاره به جاسوسی در دولت نظامی قبلی گفت: «این با زمان Khin Nyunt که اطلاعات نظامی همه چیز را می دانست بسیار متفاوت است.
ماونگ گفت که بازجوها مکرراً در مورد کمک های مالی خارجی سؤال کرده اند و به ویژه در مورد مقاله رویترز که کامایوت در وب سایت خود منتشر کرده بود عصبانی بودند. او باید مفهوم سرویس تلگراف را برای آنها توضیح می داد.
دایموند گفت که دو "همکار نزدیک" بودند که پس از کودتا دستگیر و آزاد شدند، اما از شناسایی آنها خودداری کردند. او با اشاره به «جنگ دفاع مردمی» که توسط دولت غیرنظامی موازی که در ماه اوت توسط میانمار تأسیس شد، اعلام کرد، گفت: در حالی که از برخی در مورد بودجه خارجی سؤال شد، امروز از بیشتر روزنامه‌نگاران پرسیده می‌شود که آیا آنها با مقاومت مسلحانه ارتباطی دارند یا خیر. قانونگذاران را حذف کردند
شبکه سست شبه‌نظامیان به نام نیروهای مدافع خلق (PDF) به حکومت وحدت ملی (NUG) وفادار بوده و اغلب با سازمان‌های مسلح قومی قوی‌تری که برای دهه‌ها برای خودمختاری سیاسی بیشتر می‌جنگند، همکاری کرده‌اند. NUG و PDF توسط ارتش به عنوان سازمان های تروریستی اعلام شده است.
هنگامی که هتت هتت خین، تهیه کننده اکشن رسانه ای بی بی سی در ماه اوت دستگیر شد، طبق قانون انجمن غیرقانونی به اتهام ارتباط با NUG متهم شد. او پشت میله های زندان می ماند.
ارتش برای آزادی ده‌ها روزنامه‌نگار بازداشت شده پس از کودتا تحت فشار زیادی قرار دارد. در ماه اکتبر، زمانی که ارتش از نشست بلوک منطقه‌ای، انجمن کشورهای جنوب شرق آسیا اخراج شد، حدود 5000 نفر را که به دلیل اعتراض به کودتا بازداشت شده بودند، از جمله حدود 13 کارمند رسانه آزاد کرد.
ماونگ در تلاش است امیدوار باشد که هانهر نایین ممکن است در میان گروه بعدی بازداشت شدگانی باشد که عفو دریافت می کنند، اما نمی داند که این عفو چه زمانی خواهد بود.
"شاید قبل از کریسمس؟" او در 17 دسامبر صحبت کرد. "روز استقلال برمه؟" شاید فردا یا پس فردا.»
[ad_2]
مقالات مشابه
- تام بردی در سازمان دیده بان جمع آوری پیوستن به Buccaneers و جدید فیلم کوتاه با IWC
- پورشه Taycan صلیب Turismo ممکن است در آینده خیلی زودتر از انتظار
- فرانسه برای اولین بار 100000 مورد ابتلا به کووید را گزارش می کند اخبار همه گیر ویروس کرونا
- درد اسباب بازی
- چرا همه ما فقط نیاز به پوشیدن ناجور ماسک
- این گلوله به شکل Hyperyacht مفهوم است که رعد و برق سریع می آید و با خود بوگاتی
- این شوهر و همسر تیم نمیفهمد چگونه با خیال راحت الودگی و استفاده مجدد از N95 ماسک
- از اعترافی: ما خسته AF از تمیز کردن همه Sh*t
- روش های مختلف استفاده از پک پذیرایی همایش برای بهترین خدمات به شرکت ها
- How to communicate more effectively (without offending people)