مسجد اصلی بسته در کشمیر با ادعای هند در مورد آزادی مذهبی در تضاد است اخبار مذهبی
مسجد مرکزی در بزرگترین شهر هند در کشمیر در دو سال گذشته در بحبوحه اختلافات شدید مقامات هندی و مسلمانان کشمیری بسته بوده است.
مسجد جامیا با قرن‌ها قدمت بر محله‌اش در سرینگار با دروازه اصلی چشمگیر و برج‌های عظیم تسلط دارد.
این ساختمان که از آجر و چوب ساخته شده است، یکی از قدیمی ترین مساجد در شهر 1.2 میلیون نفری است که 96 درصد آنها مسلمان هستند و اغلب هزاران نفر را برای اقامه نماز جذب می کند.
با 378 نردبان چوبی می تواند 33000 نمازگزار را در خود جای دهد.
کشمیری در مسجد مسجد یا مسجد جامع سرینگر نماز می خواند [Mukhtar Khan/AP]طی سال‌ها در مناسبت‌های خاص، صدها هزار مسلمان کوچه‌ها و جاده‌های مجاور را برای اقامه نماز به امامت مسجد پر کرده‌اند.
با این حال، مقامات هندی مسجد را به عنوان یک منطقه مشکل دار می بینند - مرکز عصبی برای تظاهرات و درگیری هایی که حاکمیت دهلی نو بر منطقه مورد مناقشه کشمیر را به چالش می کشد، ادعایی که تماماً توسط هند و پاکستان که بر بخش هایی از آن حکومت می کنند، ادعا می کنند.
برای مسلمانان کشمیری، مسجد مکان مقدسی است که در آن نمازهای واجب را در روزهای جمعه اقامه می کنند و همچنین صدای خود را برای حقوق سیاسی بلند می کنند.
در پس زمینه این تنش، مسجد در دو سال گذشته تقریباً تعطیل شده است.
مسجد جامع را می توان از طریق دروازه آن دید که در روز جمعه قفل است [Mukhtar Khan/AP]در تمام این مدت، رئیس کشیش مسجد تقریباً بدون وقفه در خانه خود بازداشت شده است و درب اصلی مسجد در روز جمعه با مقوای راه راه قفل و مسدود شده است.
"چیزی در اعماق قلبم گم شده است"
بسته شدن مسجد، که مورد احترام جمعیت عمدتا مسلمان کشمیر هند است، خشم آنها را عمیق تر کرده است.
بشیر احمد، 65 ساله، یک کارمند بازنشسته دولتی که بیش از 50 سال است در مسجد نماز می خواند، گفت: «چیزی در اعماق قلب من کم است.
علیرغم درخواست‌های مکرر از سوی آسوشیتدپرس، مقامات هندی از اظهار نظر درباره محدودیت‌های مساجد خودداری کرده‌اند.
برای مسلمانان کشمیری، مسجد نماد ایمان است، مکانی مقدس که در آن نه تنها نماز جمعه واجب را برگزار می کنند، بلکه صدای خود را برای حقوق سیاسی بلند می کنند. [Mukhtar Khan/AP]در گذشته، مقامات گفته‌اند که دولت مجبور شد مسجد را ببندد زیرا کمیته راهبری آن قادر به توقف تظاهرات ضد هندی در این محل نبود.
بسته شدن این مسجد 600 ساله در نتیجه سرکوبی رخ داد که در سال 2019 پس از سلب وضعیت نیمه خودمختار طولانی مدت کشمیر تحت حاکمیت هند توسط دولت آغاز شد.
در دو سال گذشته، برخی از مساجد و زیارتگاه‌های دیگر منطقه - که به دلیل سرکوب‌های امنیتی و همه‌گیری متعاقب آن برای ماه‌ها بسته بودند - مجاز به ارائه خدمات مذهبی شدند.
مسجد جامع در خارج از محدوده نمازگزاران برای اقامه نماز در روز جمعه، روز اصلی عبادت در اسلام باقی می ماند.
مقامات اجازه دادند مسجد برای شش روز باقیمانده باز بماند، اما تنها چند صد نمازگزار در آن مناسبت‌ها در آنجا جمع شدند، در مقایسه با ده‌ها هزار نفری که اغلب در روزهای جمعه جمع می‌شوند.
در دو سال گذشته، این مسجد خارج از محدوده نمازگزاران برای نماز جمعه باقی مانده است [Mukhtar Khan/AP]آزادی مذهب در قانون اساسی هند گنجانده شده است که به شهروندان این امکان را می دهد تا آزادانه از عقاید خود پیروی کنند و عمل کنند. قانون اساسی همچنین بیان می کند که دولت «تبعیض، حمایت یا مداخله در اعمال هیچ دینی» نخواهد داشت.
برای مسلمانان منطقه، بسته شدن مسجد خاطرات دردناکی را زنده می کند.
در سال 1819، حاکمان سیک او را به مدت 21 سال زندانی کردند. طی 15 سال گذشته، توسط دولت های هندی به طور دوره ای ممنوع و محاصره شده است.
اما محدودیت‌های فعلی بدترین محدودیت‌ها از زمان تقسیم منطقه بین هند و پاکستان پس از استقلال این دو کشور از بریتانیا در سال 1947 است.
هند می گوید کشوری سکولار است. اگر چنین است، چرا ما شاهد چنین محدودیت های مذهبی هستیم؟ از ظریف احمد ظریف، شاعر و مورخ شفاهی پرسید.
ظریف احمد ظریف شاعر کشمیری گفت: مسجد مسجد نشان دهنده روح مسلمانان کشمیری است. [Mukhtar Khan/AP]پس از وقوع کشمیر در یک قیام مسلحانه علیه هند در سال 1989، مسجد جامع و مناطق اطراف آن در قلب سرینگر به عنوان مرکز اعتراضات ظاهر شد.
هند این شورش را به عنوان تروریسم تحت حمایت پاکستان توصیف کرده است، اتهامی که پاکستان آن را رد کرده است.
خطبه‌های مسجد مسجد اغلب به درگیری‌های طولانی مدت اشاره می‌کرد و میروعیز عمر فاروق، کشیش اعظم و یکی از رهبران جدایی‌طلب منطقه، سخنرانی‌های آتشینی ایراد می‌کرد که مبارزات سیاسی کشمیر را برجسته می‌کرد.
مقامات اغلب ممنوعیت نماز در مسجد را برای مدت طولانی محدود می کردند.
طبق آمار رسمی، این مسجد در مجموع سال‌های 2008، 2010 و 2016 به مدت حداقل 250 روز تعطیل بوده است.
«مردم در مسجد مراقبه می‌کردند و احساس معنویت می‌کردند و میرویز شیوه‌ای منحصر به فرد در تبلیغ داشت. الطاف احمد بهات، یکی از کارکنان مسجد، گفت: بحث در مورد مسائل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کارکرد مذهبی اصلی مسجد بود.
بات دلایل قانون و نظم ذکر شده توسط مقامات را رد کرد.
"من معتقدم اگر آنها نتوانند با این وضعیت کنار بیایند، بی کفایتی آنهاست. ما اینجا صدایمان را بلند می کنیم و همیشه سیاسی نیست. من فکر نمی‌کنم که این اصلاً یک بحث باشد، "او گفت.
[ad_2]