هتل بدنام استرالیایی پارک هفته گذشته پس از اینکه ستاره تنیس نواک جوکوویچ به دلیل لغو ویزای وی به آنجا فرستاده شد، سروصدا به پا کرد.
این حادثه وضعیت اسفناک بیش از 30 پناهجو را که برخی از آنها سال ها در آنجا نگهداری می شدند روشن کرد، اما سیستم بازداشت مهاجران این کشور بسیار فراتر از هر هتلی است.
صدها پناهنده دیگر در دیگر بازداشتگاه ها در استرالیا و در سیستم بدنام پردازش فراساحلی در اقیانوس آرام باقی می مانند - و این پناهندگان در یک دسته بندی خاص قرار دارند.
همه آنها پس از اواسط سال 2013 با قایق به آبهای استرالیا رسیدند، زمانی که این کشور یک سری معاملات در اقیانوس آرام منعقد کرد که بر اساس آن همه پناهجویانی که سعی در رسیدن به استرالیا از طریق دریا دارند، برای پردازش و اسکان مجدد به پاپوآ گینه نو یا نائورو فرستاده می شوند. .
برخی از آنها که اکنون به عنوان پناهنده شناخته می شوند، تحت یک طرح تخلیه پزشکی کوتاه مدت در سال 2019 به استرالیا آورده شدند - اینها افرادی هستند که در مکان هایی مانند هتل پارک نگهداری می شوند.
سایرین در PNG و نائورو مسدود هستند.
زندان های جزیره
مصطفی صلاح پناهنده عراقی تنها 14 سال داشت که همراه پدرش به نائورو برده شد. آنها پس از تهدید جان خود عراق را ترک کرده بودند و با قایق از اندونزی به استرالیا می رفتند.
اردوگاه در نائورو از هر طرف محاصره شده بود، پر از چادرهای پلاستیکی کپک زده با دمای 50 درجه سانتیگراد (122 درجه فارنهایت).
خیمه ها به یاد مصطفی نوشته شده است.
او «دقیقا یک سال و نیم و 15 روز» قبل از اینکه او و پدرش وضعیت پناهندگی را دریافت کنند و به جامعه نائورو نقل مکان کنند، در آنها خوابید.
"این یک جزیره گرمسیری بود، تصور کنید این سال ها در یک چادر می خوابید و با گرد و غبار، می دانید، با مردم اطراف شما ... آنها هستند .... صادقانه گفتن امن نبود. او به الجزیره گفت، امن نبود.
مصطفی به یاد می آورد که مردم را با ناامیدی خودسوزی می کردند. او مردمی را می‌دید که در افسردگی فرو می‌رفتند و منتظر آزادی بودند که می‌ترسیدند هرگز نیاید.
سرانجام، در اواسط سال 2021، مصطفی و پدرش به دلیل نیاز پدرش به درمان پزشکی به استرالیا آورده شدند، اما بیش از 200 پناهجو و پناهجو هنوز در نائورو و PNG زندگی می کنند.
یک پدر افغان که نامش برای امنیت خانواده اش مخفی است، پناهنده اعلام شده و از کمک به خانواده اش ناامید است، اما او بدون حق کار در پورت مورسبی، پایتخت PNG، سرگردان است.
وی در سال 2013 به استرالیا سفر کرد و پس از سه روز مهاجرت به استرالیا منتقل شد [him] به زور به جزیره مانوس.»
او در یک اردوگاه بازداشتی نگهداری می شد که به همان اندازه در نائورو محکوم شد.
در سال 2017، این کمپ غیرقانونی و بسته بود و بازداشت شدگان به یک جامعه محلی منتقل شدند.
دو سال بعد، این پناهجوی افغان گفت که او را به پورت مورسبی، یکی از خطرناک ترین شهرهای جهان برده اند. تقریباً 40 درصد از جمعیت PNG در فقر زندگی می کنند.
در حالی که پناهندگان از نظر تئوری برای آمدن و رفتن آزادند، تهدید حمله و خشونت از سوی مردم محلی به این معنی است که زندگی آنها تقریباً به همان اندازه که در کمپ ها بود محدود است.
پناهنده یاسر عمر، شبح در برابر خورشید. او از سودان گریخت اما پس از تلاش برای رسیدن به استرالیا با قایق به دریا فرستاده شد. او اکنون در پاپوآ گینه نو است [Courtesy of Yasir Omar]این پناهنده با انگلیسی شکسته به الجزیره گفت: «ما مجوز کار یا چیزی شبیه به آن نداریم. «اینجا امن نیست، دوبار بیرون رفتم، اما اهالی به من حمله کردند، دستم را بریدند، دستم شکست، حدود پنج ماه است که در بیمارستان هستم. تلفن و پولم را گرفتند.»
ایان رینتول، سخنگوی ائتلاف برای اقدام پناهجویان در استرالیا، می‌گوید «فوری‌ترین» دلیل خطر پناهندگان در PNG این است که «پناهگان در واقع برجسته هستند... و برای مردم محلی در PNG، آنها معتقدند که من احتمالاً مقداری پول یا تلفن همراه دارند... بنابراین آنها در این زمینه هدف فوری هستند."
یکی دیگر از بازداشت‌شدگان PNG، یاسر عمر، پناهجوی سودانی 29 ساله، گفت که از ترس حمله نمی‌توانست در طول شب بخوابد.
او گفت: «نیمه‌های شب از خواب بیدار می‌شوم، اطراف را چک میکنم و پنجره‌ام را چک میکنم و دقیقاً می‌بینم که بیرون چه خبر است.
«… [Papua New Guineans] به ما نگاه کن، می‌دانی، مثل چیزی نیستیم. مثل هیچ، مثل اینکه ما انسان نیستیم. بی احترامی... مدام به ما فحش می دهند.»
به گفته یاسر، پناهندگان PNG در اقامتگاه هایی زندگی می کنند که هزینه آن توسط دولت استرالیا پرداخت می شود. افراد مجرد نیز هر هفته کمی بیش از 100 دلار پول نقد و تقریباً معادل مواد مصرفی اولیه دریافت می کنند تا بتوانند به تنهایی آشپزی کنند.
ترکیبات نگهدارنده
در همین حال، نزدیک به 60 پناهجوی دریایی پس از نقل مکان از نائورو یا PNG در مراکز بازداشت در سرزمین اصلی استرالیا، عمدتاً به دلایل پزشکی، نگهداری می‌شوند.
زندانی شدن آنها، مانند زندانی شدن پناهندگان در نائورو و PNG، بارها توسط گروه های حقوق بشر چه در استرالیا و چه در سطح بین المللی محکوم شده است.
دانیل تیلور، وکیل دادگستری، که به همراه همکارش نوئلین بالاسانتیران هارندران، وکالت تعدادی از پناهندگان در بازداشت های مهاجرتی استرالیا را بر عهده دارد، گفت که بازداشت افراد به مدت 9 سال فقط برای رسیدن به کشور با قایق غیرقانونی است.
تیلور گفت: «بر اساس قوانین بین‌المللی، این حبس خودسرانه است.
وی افزود: «قوانین بین‌المللی مستلزم تناسب و دلیلی برای بازداشت هستند، مانند نیاز به تعیین وضعیت پناهندگی یا در نظر گرفتن هرگونه نگرانی امنیتی.
به گفته شورای پناهندگان استرالیا، بازداشت پناهندگان به طور نامحدود نیز ثابت شده است که "بسیار گران است".
حصارهای بلند، چمن‌های سبز سرسبز و ساختمان‌های اقامتگاه ترانزیت مهاجرت بریزبن (BITA)، جایی که امین عفراوی اکنون پس از تخلیه از جزیره مانوس به دلایل پزشکی در آنجا زندگی می‌کند، احاطه کرده است. او هر روز را در اتاقش می گذراند [Courtesy of Amin Afravi]برای سال مالی 2019-2020، هزینه نگهداری مهاجرت در ساحل برای هر نفر 361,835 دلار (266,519 دلار) بود. بازداشت خارج از کشور در سال های 2020-2021 هزینه ای معادل 602 میلیون دلار استرالیا (433 میلیون دلار) برای استرالیا دارد.
مصطفی اکنون در بخش خانواده در اقامتگاه ترانزیت مهاجرت ملبورن (MITA)، یک مرکز بازداشت مهاجرت در ایالت ویکتوریا، بازداشت خود را "بسیار" توصیف می کند. [mentally] روزهای سخت و دشوار».
او روز خود را پر می کند آموزش. او می گوید که کار دیگری نمی توان کرد.
(یادگیری چی؟)
"هیچ آینده ای وجود ندارد، بنابراین هر روز که از خواب بیدار می شوید همان کار را انجام می دهید - انگیزه من چندان خوب نیست. میدونی، من همیشه به این فکر میکنم که کی [get] در بیرون، به فکر خانواده‌اش است.
پناهجوی دیگر به نام امین عفراوی، عرب قومی به نام اهوازی، در سال 2013 از آزار و اذیت در ایران فرار کرد و مانند سایر افرادی که الجزیره با آنها صحبت می کرد، سعی کرد با قایق خود را به استرالیا برساند.
او شش سال طولانی را در مانوس گذراند و سپس به دلایل پزشکی به استرالیا منتقل شد، طبق قوانین کوتاه مدتی که شواهدی مبنی بر اینکه مردم در سیستم فراساحلی در نتیجه بازداشت از مشکلات سلامتی جدی رنج می برند، برانگیخته شده است.
اکنون در اقامتگاه ترانزیت مهاجرت بریزبن (BITA)، امین هر روز را در اتاق خود می گذراند و هر از گاهی برای کشیدن یک سیگار فقط چند دقیقه را ترک می کند. یک سالن ورزشی کوچک برای استفاده زندانیان، یک محوطه پیاده روی بزرگ، یک زمین بسکتبال وجود دارد، اما او می گوید که هیچ هدفی را در انجام هیچ کاری نمی بیند.
"[For] تا کی می خواهید این کار را انجام دهید برای چه مدت؟ او گفت: "می دانید، نه سال گذشته است."
امین عفروی به دلیل بازداشت طولانی مدت به اختلال استرس پس از سانحه مبتلا شد. [Courtesy of Amin Afravi]او می‌گوید که فعالیت‌هایی وجود دارد که ارائه می‌شوند، اما آنها بخشی از یک سیستم امتیازدهی هستند که به پناهندگان اجازه می‌دهد از غذاخوری مرکز بازداشت اجناس بخرند.
به گفته رینتول، این سیستم «شکلی از مدیریت رفتار» است.
او می‌گوید که به پناهندگان در هفته یک امتیاز اساسی داده می‌شود و اگر می‌خواهند درآمد بیشتری کسب کنند، باید در فعالیت‌هایی شرکت کنند.
«می‌دانی، به ورزشگاه برو یا به هنر برو [class]، گروه خواندن، کلاس انگلیسی یا هر چیز دیگری، [and] آنها امتیاز می گیرند ... تا 60، "او گفت.
امین که بیشتر وقت خود را در اتاق خود می گذراند و به دلیل تجربیات بازداشتش به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) مبتلا شده است، می گوید چنین فعالیت هایی "بی فایده" هستند.
امین می‌گوید تا زمانی که از آزادی محروم شود، ضربه‌ای که به اختلال استرس پس از سانحه او دامن می‌زند ادامه دارد.
او همچنین هر بار که نگهبانان تأسیسات را می دید به شدت مضطرب و وحشت زده می شد و آنها را متهم به ظلم های کوچک علیه بازداشت شدگان می کرد.
"من نمی توانم درست نفس بکشم. میدونی مثل غرق شدن تو اقیانوسه او گفت: "شما احساس می کنید در حال مرگ هستید و هیچ کاری نمی توانید در مورد آن انجام دهید."
یک سال پس از تخلیه پزشکی آنها، پدر مصطفی همچنان در انتظار درمان برای وضعیت خود است.
خود امین در سال 2019 زمانی که در هتل کانگورو پوینت، بازداشتگاهی مشابه هتل پارک، که از آن زمان بسته شده است، به هلیکوباکتر پیلوری، عفونت باکتریایی معده، مبتلا شد.
"هر چه هستم [ate] مثل خوردن تن ها غذاست. گفت حتی کمی غذا هم معده ام را متورم می کرد و نمی توانستم درست نفس بکشم. نتونستم درست بخوابم."
او گفت که IHMS، ارائه دهنده ای که با دولت استرالیا برای ارائه مراقبت های بهداشتی به افراد در BITA قرارداد بسته است، 13 ماه طول کشید تا آن را بررسی و تشخیص دهد.
دو ماه و بعد از تغییر دارو، به او گفتند که از عفونت رهایی یافته است.
او گفت: «از آن روز هیچ تغییری در معده من ایجاد نکرده است، منظورم این است که تا به حال احساس کردم. او هنوز با طیف کوچکی از غذاها وجود دارد، که بیشتر آنها را با استفاده از امتیاز هفتگی خود خریداری می کند.
"من باید زندگی ام را ببینم"
سخنگوی نیروی مرزی استرالیا در پاسخ به ایمیلی از سوی پناهندگان در مورد رفتارشان، به الجزیره گفت که این کشور "به سلامت و رفاه زندانیان متعهد است" و کسانی که در ساحل نگهداری می شوند می توانند انتظار داشته باشند که مراقبت های بهداشتی "به طور کلی متناسب باشد". با آنچه از طریق سیستم بهداشت عمومی به جامعه ارائه می شود.
پس از اینکه نواک جوکوویچ تنیسور صربستانی پس از لغو ویزای وی به این مرکز منتقل شد، در حالی که معترضان فراری در بیرون از خانه تظاهرات کردند، پناهندگان در مقابل پنجره هتل پارک تجمع کردند. او از آن زمان توسط دادگاه استرالیا آزاد شده است [Loren Elliott/Reuters]با بازداشت شدگان «مطابق با استانداردهای حقوق بشر» رفتار شد و «با تمرکز بر ایمنی و امنیت همه افراد، کارکنان و مردم» مدیریت شد.
این سخنگو تاکید کرد که علیرغم تمرکز روی زندان جوکوویچ در همان مکان با کشتی‌های وارد شده، هیچ برنامه‌ای برای تغییر وجود ندارد.
«سیاست‌های حفاظت از مرزهای استرالیا پایدار است. یکی از سخنگویان الجزیره گفت: افرادی که به طور غیرقانونی با قایق به استرالیا سفر می کنند، در اینجا ساکن نخواهند شد.
جوکوویچ با یک تیم حقوقی قدرتمند در کمتر از یک هفته از بازداشت مهاجرت آزاد شد.
این میلیونر از آن زمان در توییتی اعلام کرد که قصد دارد در مسابقات آزاد استرالیا شرکت کند و "در یکی از مهمترین رویدادهایی که در مقابل هواداران باورنکردنی داریم بازی کند."
اما با محو شدن توجه، آنهایی که جوکوویچ پشت سر گذاشته است در این فکر هستند که آیا هرگز آزادی خود را به دست خواهند آورد.
"[I’m a grown] مرد حالا من هم باید زندگی ام را ببینم، می دانید؟ چه زمانی [am I] کی میرم درس بخونم [am I] آیا ورزشم را دنبال می کنم و کاری را که دوست دارم انجام می دهم؟» مصطفی گفت.
[ad_2]
مقالات مشابه
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- چین از سال 2022 با بدترین هفته کووید از زمان اهلی شدن این ویروس استقبال می کند اخبار همه گیر ویروس کرونا
- معنای شماره شبا بانک سینا و تفاوت با شماره شبا بانک دیگر
- گجرات هند بیشتر از ارقام رسمی تلفات ناشی از کووید را تایید می کند اخبار همه گیر ویروس کرونا
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- بسته بندی اصولی
- کمیسیون انتخابات لیبی کمیسیون های انتخاباتی را منحل کرد اخبار انتخابات
- صفحه اصلی هفته: داخل وسیع سوارکاری و مستغلات در اسب سواری پایتخت جهان
- لیونگ فعال دموکراسی هنگ کنگ از زندان آزاد شد اخبار اعتراضات در هنگ کنگ
- وجود دارد به معنای واقعی کلمه هیچ راهی برای بازگشایی مدارس ما با خیال راحت--در اینجا است که چرا