بیشکک، قرقیزستان - هر بار که فاطمه فرامارتز از کابل به بیشکک سوار هواپیما می شد، متقاعد می شد که به پایتخت افغانستان بازخواهد گشت.
این زن 31 ساله می‌دانست که تحصیلات او از آکادمی قرقیزستان مستقر در سازمان امنیت و همکاری اروپا در کشور جنگ‌زده خانه‌اش به خوبی مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
او با مدرک روابط بین الملل، به عنوان روزنامه نگار آموزش دید و اندکی بعد به روزنامه معتبر اعتماد روز پیوست.
او در ماه جولای بار دیگر سوار هواپیما از کابل به پایتخت قرقیزستان شد. او نمی دانست که این آخرین پرواز او از افغانستان خواهد بود.
پس از مدرسه تابستانی در آکادمی، پرواز فرامرز برای بازگشت در 15 آگوست برنامه ریزی شد.
کابل در آن روز به طالبان واگذار شد و اشرف غنی رئیس جمهور پیشین افغانستان از کشور گریخت. فرامارتز گفت همه پروازها لغو شده اند. «با حمایت یکی از اساتید قرقیزستانم، برای درخواست وضعیت پناهندگی به دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در بیشکک رفتم.
قرقیزستان، یک کشور آسیای مرکزی با جمعیت 6.5 میلیون نفر، معمولاً مقصد پناهندگان افغان نیست. این دو کشور مرز مشترکی ندارند و ارتباطات تجاری کمی بین آنها وجود دارد.
اما با توجه به نزدیکی قرقیزستان به تاجیکستان و ازبکستان، همسایگان افغانستان، و در دسترس بودن موسسات آموزش عالی انگلیسی زبان با کیفیت بالا، برخی از افغان ها برای وضعیت پناهندگی در آنجا درخواست می دهند.
بر اساس داده های رسمی سرویس مهاجرت دولتی، تا اوت 2021، قرقیزستان 73 پناهنده افغان را پذیرفته است.
مشخص نیست که چه تعداد دیگر پس از سقوط کابل به این کشور آمده یا به دنبال پناهندگی بوده اند.
اما در طول سال ها در جنگ های افغانستان، چندین پناهجو به قرقیزستان گریخته اند. در سال 2001، در آغاز تهاجم آمریکا، این کشور میزبان حدود 1500 افغانی بود که به دنبال امنیت بودند.
بر اساس داده های رسمی، در سال 2012 حدود 2000 افغان با انواع مختلف ویزا در قرقیزستان زندگی می کردند که 800 نفر از آنها در UNHCR ثبت شده اند.
با این حال، در سال های اخیر، قرقیزستان تحولات سیاسی خود را داشته است.
در اکتبر 2020، قرقیزستان ساختمان ریاست جمهوری بیشکک - کاخ سفید - را برای سومین بار در 15 سال گذشته تصرف کرد و در بحبوحه اتهامات تقلب در انتخابات، خواستار استعفای پارلمان شد.
در شورش انقلابی، زندان ها باز شد و سدیر جپاروف، زندانی سابق که به جرم ربودن یک کارمند محلی ۱۱ سال و نیم در زندان سپری کرده بود، به زودی برای ریاست جمهوری جدید کشور معرفی شد.
تا زمانی که گرد و غبار فرو نشیند و جپاروف کشور را به سمت یک حکومت ریاست جمهوری قوی تری سوق دهد، با فرض اینکه برخی از منتقدان می گویند قدرت بیش از حد است، قرقیزستان ممکن است برای اسکان پناهندگانی که از دست طالبان فرار می کنند با مشکل مواجه شود.
بر اساس گزارش بانک جهانی، نرخ فقر در قرقیزستان در پایان سال 2020 به 31 درصد رسید و در حال حاضر حدود 25 درصد است.
علاوه بر این، قرقیزستان به شدت به حواله های شهروندان خود که در خارج از کشور، عمدتا در روسیه کار می کنند، متکی است، که تقریباً 25 درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) را تشکیل می دهد.
اما در حال حاضر، فرامارتز نگران نیست.
او دارای مدرک کارشناسی ارشد حقوق از دانشگاه آمریکایی در آسیای مرکزی است و قصد ندارد قبل از فارغ التحصیلی کشور را ترک کند.
او گفت: "من همه چیز را در قرقیزستان دوست دارم، اما تنها ماندن در اینجا بدون حتی یک عضو خانواده ام آسان نخواهد بود." «اگرچه همه ما در ناامنی زندگی می کنیم، من قصد دارم به مادر و خواهر و برادر کوچکترم بپیوندم. [in a third country] وقتی کارم تمام شد."
مانند فرامارس، علی که به دلایل امنیتی از الجزیره خواسته بود از نام مستعار استفاده کند، در حال حاضر در یک برنامه دانشگاهی در دانشگاه آمریکایی در آسیای مرکزی ثبت نام کرده است.
اما مسیر او به سمت امنیت با فرامارتز متفاوت بود.
علی به عنوان یکی از اعضای اقلیت خزر در افغانستان که مدت ها تحت تعقیب قرار داشتند، می دانست که سقوط کابل آخرین روزهای زندگی او را در میهن خود رقم خواهد زد.
او نمی‌خواست آینده‌اش را تحت حکومت طالبان زندگی کند.
«در 2 اکتبر کابل را ترک کردم، به اسلام آباد و سپس به بیشکک در 8 اکتبر پرواز کردم. من به شدت به دنبال راهی بودم تا همسر و پسرم را با خود ببرم، اما دانشگاه نتوانست ویزا را به آنها بدهد. زن و پسرم را ول کردم و رفتم. علی گفت: «لپ‌تاپ و لباس‌هایم را جمع کردم و به سمت فرودگاه دویدم.
"من قرقیزستان را انتخاب نکردم - این تنها مقصد ممکن بود. این مکان برای من مطلوب نیست، اما امیدوارم دولت قرقیزستان به من کمک کند تا دوباره با همسر و فرزندم متحد شوم، زیرا در شرایط کنونی افغانستان نمی توانم بازگشت را تصور کنم.
علی گفت که آرزوی او این است که در نهایت به اروپا برود، اما اگر این غیرممکن باشد، او خوشحال خواهد شد که در قرقیزستان بماند، جایی که به گفته او مردم دوستانه هستند.
با این حال، او می‌داند که به دلیل مشکلات اقتصادی، افزایش قیمت‌ها و وضعیت سیاسی بی‌ثبات، اقامت برای همیشه در اینجا ممکن است گزینه‌ای نباشد.
علاوه بر این، قرقیزستان تمایلی به ارائه کمک به پناهجویان افغان ندارد.
ایلیانا ژدیگرووا، وکیل و مدیر Precedent، یک سازمان غیردولتی، گفت: «دولت هیچ کمک مادی ارائه نمی‌کند، اما همه دسته‌ها (پناهجویان، پناهندگان و» پناهندگان اجباری «به رسمیت شناخته شده توسط UNHCR) به خدمات پزشکی و آموزش متوسطه دسترسی دارند. که حاکمیت قانون را در قرقیزستان ترویج می کند.
اما فردی که پناهندگی سیاسی دریافت کرده است را نمی توان به کشور دیگری بازگرداند.
زمانی که طالبان قدرت را به دست گرفتند، دولت بیشکک قول داد که 500 ویزای دانشجویی به جوانان افغان بدهد و سعی کرد کوچی های قرقیز ساکن افغانستان را تخلیه کند.
اما با توجه به بی ثباتی سیاسی خود، قرقیزستان، مانند سایر کشورهای آسیای مرکزی، به موضوع پناهجویان افغان از منظر امنیتی پرداخته است - و بعید است که این موضوع به این زودی ها تغییر کند.
علی گفت: «واقعیت این است که افغان‌ها در جای اشتباهی به دنیا آمده‌اند و این بزرگترین مشکل ماست. «مورد من فقط نوک کوه یخ است. افغان های زیادی از جمله دوستان من هستند که به شدت به دنبال تخلیه هستند. اما راه های کمی برای خروج وجود دارد."
یادداشت سردبیر: آیگریم تورگونبایوا از بیشکک قرقیزستان گزارش می دهد، در حالی که آگنیشکا پیکولیچکا-ویلچوسکا از کراکوف، لهستان گزارش می دهد.
[ad_2]
مقالات مشابه
- طوفان زمستانی در ایالات متحده بزرگراه را بست، صدها نفر در یک شب در اتومبیل ها گیر کردند اخبار
- اطلاعات مرد تنبل به طراحی داخلی
- تایوان از تهاجم جدید نیروی هوایی چین در مقیاس بزرگ خبر داد اخبار
- انواع پیپت آزمایشگاهی
- Facebook هنوز برنامه ای برای قرار دادن تبلیغات در واتساپ در نهایت
- راهنمای کامل عیب یابی پکیج بوتان کدهای خطای پکیج بوتان سامیار سرویس
- جام جهانی عرب 2021 در قطر آغاز می شود اخبار فوتبال
- من نمی پخت نان تازه در حال حاضر و آن را OK
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- با کاهش نگرانی های Omicron پس از یک هفته پر نوسان، سهام در حال افزایش هستند اخبار بازارهای مالی