برای خانواده های آسیب دیده در افغانستان، وعده غذایی بعدی یک امر ایمانی است گالری اخبار
با شروع زمستان، کبری، بیوه افغان، باید برای گرم کردن یک اتاق مجردی که هشت عضو خانواده در استان مرکزی بامیان است، سوخت پیدا کند. آردی که ماه ها پیش خریده اند رو به اتمام است، بنابراین غذا نیز کمیاب است.
«بهار گذشته دو گونی آرد دریافت کردیم که هنوز هم از آنها استفاده می کنیم. پس باید ایمان داشته باشیم که خدا به ما کمک خواهد کرد.
هیزم آنها هنگام خروج از خانه در میان هرج و مرجی که افغانستان را فراگرفته بود، دزدیدند، زیرا طالبان در مسیر خود برای بازپس گیری کنترل کشور به کابل هجوم آوردند.
داستان‌هایی مانند داستان کوبرا در کشوری که دچار خشکسالی شدید و در آن پول در حال اتمام است، رایج‌تر می‌شوند.
قبل از اینکه طالبان در ماه اوت دولت مورد حمایت غرب را سرنگون کنند، اقتصاد به شدت به کمک های خارجی متکی بود. اما از آنجایی که جامعه بین المللی نسبت به این گروه محتاط است و ایالات متحده تحریم هایی را علیه برخی از رهبران آن اعمال می کند، این حمایت تقریباً از بین رفته است.
سازمان ملل تخمین می زند که نزدیک به 23 میلیون افغان - حدود 55 درصد از جمعیت - با سطح شدید گرسنگی روبرو هستند و نزدیک به 9 میلیون نفر در معرض خطر گرسنگی در هنگام شروع زمستان هستند.
زندگی برای فقرا در افغانستان همیشه دشوار بوده است. خانواده کوبرا در بهار در مزارع کار می کنند و به جای پول، سیب زمینی به دست می آورند.
اما داره بدتر میشه سبزیجاتی مانند گل کلم غیرقابل دسترسی هستند و ورقه های پلاستیکی خانه آنها را از یخ زدگی و برف محافظت می کند. فضای اتاق یک نفره آنقدر کم است که کبری شب ها در خانه خواهرش می خوابد.
او گفت: "پسرم در حال جمع آوری قطعات آهن قراضه بود، اما او در حال حاضر بیکار است."
افغان‌ها که پس از ماه‌ها خشکسالی شدید و دهه‌ها جنگ که بسیاری را مجبور به ترک خانه‌های خود در مناطق نسبتاً باثبات مانند بامیان کرده است، آسیب‌پذیر هستند، در حال ورود به ناشناخته‌ها هستند.
معصومه، مادر چهار فرزند 26 ساله از استان همجوار میدان وردک، گفت: "ما هرگز انواع مختلف غذا نخورده ایم، اما در گذشته همه چیز خوب بود، برنج و روغن داشتیم."
«روزی یک بار آشپزی می کردیم و این خوب بود. الان هفته ای یک بار است و گاهی نانی برای خوردن نیست.»
بامیان در خارج از افغانستان به دلیل مکان‌های بودایی با شکوهی که بر شهر کوچک بازار تسلط دارند، 20 سال پس از انفجار دو مجسمه غول‌پیکر توسط طالبان که زمانی به بالای دشت‌های مرتفع نگاه می‌کردند، شهرت دارد.
در زمستان هوا بسیار سرد است و دمای آن به زیر صفر می‌رسد و باد می‌وزد.
کار در ماه‌های سرد کند شده است، اما منطقه در حال حاضر رنج می‌برد، زیرا بازدیدکنندگانی که زمانی به مکان‌های بودایی و دریاچه بند امیر در نزدیکی آن می‌آمدند، زمانی که حمله طالبان به اوج خود رسید ناپدید شدند.
مقامات طالبان می گویند که از مشکلاتی که فقرا با آن روبه رو هستند واقفند که به گفته آنها بخشی از بیش از چهار دهه درگیری و سوء مدیریت در دولت قبلی است.
آنها همچنین بارها از واشنگتن خواسته اند تا حدود 9 میلیارد دلار از دارایی های بانک مرکزی را رفع انسداد کند.
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان گفت: «ما قصد داریم این مشکلات را کاهش دهیم. "ما می دانیم که مردم چه کار می کنند.
[ad_2]