چرا من دوست دارم به شنیدن بچه ها من استدلال می کنند

پسران من در صندلی عقب من ون استدلال بیش از یک کیسه پلاستیکی سکه. سکه های متعلق به لحاظ فنی به من هفت ساله. هنری خریداری یک قفسه سینه گنج, استخر, ابزار جنسی را با پول خود و سکه در بخشی از این مجموعه است. اما هنری اجازه دهید او چهار سال از برادر و مادر واکر, حمل آنها را به ماشین در کمی مش کیسه, بنابراین من آنها را به نوبت.

واکر از آن متنفر. او چهار است و او نمی خواهید برای به اشتراک گذاشتن. برای تمام نوبه خود او نشسته در صندلی ماشین خود را نگه داشتن کیسه و نه حتی بازی با سکه ها. او فقط طعنه برادر بزرگتر خود, شعار, در یک صدای آواز خواندن-آهنگ "این است که واکر کیسه و این واکر سکه. این است که نه هنری کیسه و این مال من است."

هنری فریاد میزند: "مامان! واکر گفت: سکه, نیست, حتی, معدن, اما آنها! که حتی خوب!"

واکر چنگال کیسه سکه ها را محکم به سینه اش. وقتی که من می گویند آن را هنری به نوبه خود او پرتاب کیسه را به او در انزجار و می گوید: "در اینجا شما بروید."

هنری میدارد کیسه و شروع به حرکت آن را به عقب و جلو. گنج در داخل clinks و clanks در کیسه به عنوان هنری ایفا می کند.

در نهایت واکر می شود خیلی اذیت او می تواند آن را ندارد. او فریاد "هنری! توقف دادن آن زمانی که من آن را می خواهم!"

این squawking همچنان ادامه دارد و یک پوزخند بزرگ گسترش در سراسر چهره من. صدای بچه ها من داشتن یک عقب و جلو مکالمه– حتی اگر آن را یک خرده کمی بحث من چیز های مورد علاقه در جهان است.

من می دانم که باید آن را آزار دهنده است. من شنیده ام یک مادر اعلام کند که ثابت مجادله های مورد علاقه او است بخشی از داشتن چندین بچه ها. من مطمئن هستم که من مریض از آن به زودی به اندازه کافی.

اما در حال حاضر این مناقشات سیاسی هستند یادآور چقدر سخت من چهار سال کار کرده قادر به استدلال می کنند در همه.

واکر است که مبتلا به اوتیسم است و بسیار قابل توجهی سخنرانی تاخیر. زمانی که او تبدیل 3 او به ندرت استفاده می شود بیش از یک کلمه در یک زمان. در حال حاضر او فقط بیش از چهار و او است که با داشتن کامل بر روی برادر به برادر دعوا. او می تواند استدلال می کنند! او را به طور کامل دگرگون شده خود را در ارتباطات گفتاری در یک سال. این بچه مرا شگفت زده می کند.

ما همیشه مطمئن شوید که اگر واکر قرار بود به صحبت می کنند فراتر از کلمات ساده و عبارات است. ما به بررسی دیگر راه های ارتباطی, اما او و مقاوم در برابر هر یک از آنها. او نمی خواهید به استفاده از یک کتاب, یک قرص زبان اشاره و یا هر نوع دیگر از جایگزین های ارتباطی است. او نمی خواهد که هر یک از آن. واکر می خواهد به صحبت.

زمانی که او قادر نیست برای دریافت نقطه خود را در سراسر با کلمات گفتاری او بسیار نا امید.

ما تصمیم گرفتیم اوایل که اگر این است که آنچه او می خواهد و آنچه را که ما می خواهیم بیش از حد. هر روز ما کار به سمت هدف خود. گفتار درمانی. پیش دبستانی. عمدی تمرین در خانه. ما فرض شایستگی خود را. این پسر می خواهد به صحبت می کنند و ما در حال رفتن به او را در هر فرصتی به یاد بگیرند که چگونه.

او شده است با استفاده از کلمات و عبارات کوتاه برای چند سال اما گفتگو ؟ این جدید است. این مهارت در واقع ramped تا در طول COVID-19 مستند. بودن در خانه با خانواده اش در تمام طول روز هر روز به او فرصتی برای تمرین در آرامش محیط امن. با تمام حواس او را پرت از جهان خارج را از راه واکر مغز در زمان حال به تمرکز بر روی چیزهایی که مهم به او. جای تعجب نیست گفتار و زبان افزایش یافت و به بالای لیست.

در چهار سال واکر آغاز شده است به برخی از مکالمات واقعی و آنها تمام لذت من است. حتی استدلال. به خصوص استدلال صادقانه میگویم. استدلال پیچیده گفتگو. شما باید به یک نقطه نظر و مایل و قادر به دفاع از آن. این فقط محبت است که من خیلی هیجان زده; این واقعیت است که او به ما نشان درخشان خود و ذهن و رسیدن به دقیقا آنچه که او می خواهد برای رسیدن به.

زبان پیچیده است و او را killin' آن است. هنگامی که پسر من در حال بازی با آهنربا کاشی و من می شنوم Walker, جیغ, "هنری! چرا شما سر و صدا من هرم!?" من نه فقط شنیدن خود را تشدید. من شنیدن یک جمله کامل, از جمله سوال و درست ضمایر. این شگفت انگیز است به گوش او با تجربه معمولی عطف و زیر و بمی صدا. من شنیدن تفاوت از سه ماه پیش هنگامی که او را تنها باید گفت: "نه! هرم خود را!"

زمانی که من در بالا بردن صدای من و کودک پیش دبستانی مذاکرات را به من البته من احساس می کنم کمی اذیت در, گستاخانه سخن گفتن, دهان, اما بیشتر از من است که هنوز هم فقط هیجان زده به شنیدن او گفت: "نمی توانم بگویم نه! می گویند بله مامان!" من فقط دوست دارم تماشا واکر موفقیت - با این حال که به نظر می رسد.

بچه من است غیر معمولی نیاز دارد و گاهی اوقات این بدان معناست که آتیپیک نقاط عطف و غیر معمولی پیروزی. این استدلال یک مهارت جدید است که در زمان ماه از کار سخت—من جشن می گیرند توانایی های خود را به استدلال می کنند. پدر و مادر از neurotypical چهار ساله هر حق بود بنابراین در طول مبارزه و فریاد, اما پدر و مادر غیر معمولی از بچه ها مثل من احتمالا می تواند مربوط. گاهی اوقات ما پیدا کردن شادی غیر منتظره در مکان های که در آن پدر و مادر دیگر ممکن نیست. این یکی از بهترین بخش هایی از زندگی در کنار یک بچه است که جعل مسیر خود را بدون پاک کردن کتاب قانون.

من می دانم که من نمی خواهد همیشه لذت بردن از شنیدن بچه ها من جیغ زدن و فریاد زدن در یکی دیگر. حتی در حال حاضر من برای پایان دادن به آن را پس از یک دقیقه به دلیل واکر در حالی که نیاز به تمرین و گو او هنوز هم نیاز به یاد بگیرند که چگونه به رفتار دیگران با مهربانی. همچنین در حال اجرا amok است نه یک چیز در اینجا. بچه ها من باید برای عمل درست است.

این درست است که کمتر از یک سال پیش, این پسر نمی تواند (یا نمی خواهد) پاسخ به یک سوال یک سوال بپرسید و یا به ما بگویید آنچه که او مورد نیاز است. ما نمی دانیم که اگر گفتگو شد و در آینده حتی اگر ما می توانید ببینید که چگونه بد او خواست آن بود.

و در حال حاضر آن است. بنابراین حتی اگر او فقط فریاد برادر خود به "بافت او awone" ما در حال رفتن به مانند عمل او را به سخنرانی پادشاه. این مرد کوچک انجام سخت ترین چیزی که او را ذهن زیبا به, و این چیزی است که به جشن می گیرند.