همه گیر تعریف خانواده ما مرزهای

این یک چیز خوب است من نمی ترسم به اعتراف که من اشتباه می کنم.

چون من اشتباه زیادی است.

پس از آن فوق العاده عالی که من آزادانه می توانید آن را بپذیرد. به خصوص در این سال است. به دلیل کرونا. خدا را شکر من در هر دولتی مشورتی کمیته محیط مراقبت های بهداشتی سیاست.

من همچنین گفت: بارها و بارها nauseum آگهی "آمریکایی ها اصلا توجه span کشیدن این چیزی که بیش از حد طولانی است. ما خسته از آن و حرکت به چیز دیگری."

اوووم...اشتباه دوباره...

نگران نباشید من سوخته من پیامبر کارت.

در واقع ممکن است من شده ام یک کمی در مورد آخرین چیزی. ما به برخی از حرکت های اجتماعی مربوط و تلاش های انسان دوستانه, اما متاسفانه این ویروس نیست پریشان زمانی که جامعه ما انجام داد. آن را مصرانه خروشان ، و بدون در نظر گرفتن چگونه خسته کننده آن پیدا کنیم و چگونه "بیش از این" همه ما ممکن است آن را همچنان به طاعون ما را در روزانه و وعده و همچنان به انجام این کار برای آینده قابل پیش بینی.

و مرد آن را تا به حال گرفته شده از عوارض آن در خانواده مدرن آمریکایی. آن را تبدیل به یک جدید جنگ های داخلی از انواع. سوراخ سوراخ شدن برادر در برابر برادر. پسر عموی علیه پسر عموی. حتی فقیر پسر تا به حال به موضع. (نه نه نه مادر بزرگ! ممکن است آن را هرگز!) به نظر می رسد هیچ کس نمی تواند با موافقت دقیق مقدار مناسب از quarantining و دقیقا همان چیزی است که به نظر می رسد.

قدیمی ترین دختر من وکیل است به یک دکتر. آنها دو فرزند بسیار جوان. آنها از دروازه در ماه مارس بسیار محتاط. در ابتدا من فکر کردم که ممکن است کمی "بیش از حد محتاط است." اما که من بود. اشتباه دوباره...

زمانی که آنها رفت و به قرنطینه آنها قطعا بازی در اطراف. من مجاز به دیدن نوه من در عرض دو هفته از هر سفر ناخن سالن بازدید و یا رستوران.

این ارائه شده من کاملا شخصی و اخلاقی "grandmotherly معمای" من نسبتا جوان های اخیر بیوه که فقط بالا رفتن از اعماق مغاک تیره از غم و اندوه من برای اصلاح زندگی من است. بنابراین: یک زن و شوهر ساعت با نوه های هر هفته در مقابل من کل زندگی اجتماعی? (که فقط ممکن است محور سلامت عقل من – فقط داره می گه...)

یکی از دیگر دختران که همچنین یک مادر جدید بود کمی ملایم تر در ابتدا و کمی بیشتر وابسته به من حق بعد از او به هنگام تولد. او تمایلی به اجرای هر گونه تنگی که من قطع از بازدید از آنها و کمک کردن. اما به عنوان مورد اعداد ادامه به تشدید در دولت در این ماه او طبعا battening کردن دریچه ،

و پس از آن وجود دارد که این موضوع از کالج سن فرزندان. آنها هر دو به خانه فرستاده شده از دانشگاه خود را در ماه مارس و مجبور شدند برای پایان ترم خود را آنلاین. اجازه دادن به آنها کار پاره وقت به نظر می رسد برای ایجاد حس زیرا آنها در سست به پایان می رسد و به نظر نمی رسد که به خوبی جواب به صورت ذهنی خود را به خوبی به طور کامل جدا شده از همسالان خود و در عین حال که بیشتر جدا من از من ازدواج دختران و ارزش خود را اندکی هستند.

(آن را حس می کند به این ویروس مانند آن را یک بیماری مقاربتی است و ما همه توافق دارند که نوه ها به طور بالقوه در معرض از طریق من به هر کسی که از جوانی در معرض از طریق کار. آن را فقط می تواند شامل هر راه دیگر.)

موضوع حل و فصل.

ما فقط در نهایت مجبور به آمدن به گریان توافق است که من به عنوان یک مادر از پنج (برخی از رشد و برخی رشد-اما-نه-پرواز) را باید در اولویت قرار هر کس که هنوز در دست من سقف. از جمله خودم.

یکی از نزدیکترین دوستان من assuaged من فوق العاده احساس گناه زمانی که او گفت: "به یاد داشته باشید که چگونه از آن آسان است برای گول زدن یک کودک ؟ شما باید این بچه ها خوردن از کف دست خود را فقط به عنوان به زودی به عنوان این بیماری همه گیر است که در پشت ما!"

از ضرورت و من انتخاب به او اعتقاد دارند.

تا آن روز خانواده ما احترام به هر کس دیگری مرزها و تحمل حق را به جایی که آنها هستند. من برای زمان از دست رفته به زودی به اندازه کافی.

هر خانواده به خصوص آنهایی که بزرگ و خانواده تا به حال به حرکت در اطراف نظرات و تحمل هر فرد عضو. این بیماری همه گیر است و همه تعریف از مرزهای ما و طلیعه جلو یک عصر جدید از احترام به یک دیگر ديدگاه.

در زمانی که ما نیاز به هر یک از دیگر بیشتر خانواده من تا به حال به لغو دو تعطیلات و تولد چند شام درست مانند هر دیگر خانواده در امریکا و احتمالا جهان است. هیچ سوالی وجود دارد همه ما خواهد بود خوشحال هنگامی که ما می تواند به طور کامل پیوست در سلامت بدون ترس دوباره.

تا آن زمان ما تلاش برای محافظت از آسیب پذیر ترین در میان ما به عنوان ما به سمت سرکوب و quashing این بیشتر ناخوانده و سرزده اجتماعی بازی-changer که تغییر کرده modern family زندگی به عنوان ما آن را می دانم...احتمالا برای همیشه لطفا برای.