نوجوان من هرگز به من می گوید هر چیزی — جز از طریق متن

در متون به پسر نوجوان به دنبال صبح فریاد قسمت است که تا به حال سمت چپ من احساس گناه و ناکافی به عنوان یک مادر و یا فقط ساده خشمگین پسر من آشکار ناتوانی احترام به افراد دیگر است. هنگامی که او به مدرسه و خارج از دسترس من نمی تواند شامل من نیاز به هر عذر خواهی و یا روشن شدن موقعیت من حتی اگر من می دانستم که او نمی خواهد دیدن متن تا بعد از مدرسه خود را در بعد از ظهر بل.

گاهی اوقات هنگامی که پسر من خواهد بود و کار کردن با همکلاسی در یک پروژه مدرسه و یا او در پدر و من تا به حال چیزی به او بگویم من نمی تواند متوقف خودم از پیام کوتاه او. من خودم بگویم من باید کنار برخی از زمان را به نشستن و صحبت کردن با یک, اما در این موارد آن کمتر بود که با من شد با غلبه بر ضربه به اشتراک گذاشتن افکار من بلافاصله و بیشتر است که من می ترسم من می خواهم فراموش نکنید به او بگویید هر آنچه در آن بود که من می خواستم بگم.

وقتی که می آید به برقراری ارتباط چهره به چهره پسر نوجوان من و من یک کلیشه — وجود یک دیوار نامرئی بین ما. من مهارت های ارتباطی ضعیف هستند توسط یک مادری تعصب که من نمی توانم تکان مهم نیست چقدر سخت من سعی می کنم. من نیز پیر — از گذشته نسل برای آنها اینترنت یک چیز تازه بود و نه یک ضرورت و گوشی های هوشمند بودند اما یک چشمک زدن در استیو جابز چشم. برای پیت خاطر من تایپ مقالات واقعی ماشین تحریر و به نام دوستان در یک rotary phone. و حتی اگر پسر من اذعان می کند من از "خیلی باحال در واقع برای یک مادر" این واقعیت باقی می ماند که من و احتمالا نمی تواند همیشه به طور کامل "آن را دریافت کنید." و به این ترتیب فرد در ارتباط با پسر من است مربوط توسط eyerolls و اطمینان از عدم درک — از هر دوی ما. ما به زبانهای مختلف صحبت می کنند و یا حداقل آن را اغلب احساس می کنیم.

انتظار نداشتم ارتباطات دیجیتال با پسر من برای رفتن از هیچ بهتر است. من فقط می خواستم به صحبت کردن با او را — به او را می دانم — و هنگامی که چهره به چهره کار نمی کند و یا زمانی که او به سادگی نشده بود به یک مکالمه متنی بود که گزینه ای که در دسترس بود. من می خواهم که با استفاده از هر وسیله ای که در اختیار من است.

اما متن ارتباط است بهتر کار می کرد. من بیشتر پاسخ از پسر من از طریق متن از من همیشه زمانی که ما صحبت چهره به چهره. حتی در حال حاضر در میان جهانی همه گیر و باز پناه-در-محل زمانی که من نوجوان زیر سقف من و جدا شده توسط دو پانل از تیغه های ما بهترین ارتباطی است که با متن.

هفته گذشته من پیامک او یک تصویر از نمرات او می خواهم به دست آورده و تا کنون با آموزش از راه دور. (آن زیبا نیست.) من می خواهم به عنوان خوانده شده نظرات کارشناسان توصیه که پدر و مادر اجازه می دهد بچه ها برای تنظیم دوره و نه به دریافت بیش از حد دیوانه با مدرسه اجرای, اما روشن بود که با پسر من نمرات که در برخی از کلاس های او نبود حتی تلاش. من به همراه تصویر با متن "شما باید تا روز جمعه به جلو این و یا شما از دست بدهند الکترونیک تا زمانی که شما انجام دهد."

تمیز, روشن, به نقطه است. هیچ خطر من می خواهم که عجیب و غریب ابرو-در-من-خط "و یا دیگری" مواجه است که باعث می شود هر دو بچه ها من به غیر ارادی snicker. هیچ خطر من می خواهم به طور ناگهانی از دست دادن گه من و شروع به نواختن می خواهم یک harpy و بازی شیر یا خط اعتبار من از پنجره به بیرون. فقط یک آسمان انتظار و در نتیجه در نوشتن. من شنیده ام پسر من آه از طریق تیغه و سپس چند دقیقه بعد خود را پیامک پاسخ: "بسیار خوب." چهار روز بعد نمرات خود را بودند ،

اما ما نه تنها متن در مورد مسائل انضباطی. من جلو من نوجوان پسر الگوهای رفتاری هستند که بر سر (یا نامناسب) برای من 10 ساله و هرزه درایی حلقه از طریق خانه. من فکر می کنم او آن را دوست دارد که من از او فکر می کنم و اعتماد که او را درک خام و یا سیاسی به اتهام طنز. من فکر می کنم آن شگفتی او را که من هم قدر این نوع طنز است.

او به من می فرستد یوتیوب ویدئوها از مواد منفجره واکنش های شیمیایی و یا موسیقی تلفیقی یا "حماسه نتواند." در اولین روز از پناهگاه در محل او فرستاده چندین ویدئوها مرتب سازی "واقعیت از داستان" در مورد کوروناویروس. او به سختی گفت: چیزی به من با صدای بلند در مورد COVID-19. من فقط می دانستم که آن را در ذهن خود نگرانی او به دلیل از فیلم های او فرستاده می شود. این من را قادر به آن را بیش از صرف شام و صحبت از طریق برخی از کودکان ترس ها و برنامه های ما برای چگونه ما می توانید از طریق طولانی مدت مستند که از یک محل در حال حاضر دانستن آنچه که آنها می دانستند.

پیامک باز درب دیگر در فرد مکالمات بیش از حد. آن را به عنوان اگر پسر نوجوان من و من می گذاری کارت های ما روی میز ما قبل از شروع بازی. برش از بازی در دسترس نباشد, در واقع. دانستن اینکه چه چیزی از یکدیگر می داند حذف شک و سوء ظن است. من شک نیست پسر من آگاهی از رویدادهای جاری به عنوان یک تابع از جوانان خود را, و او نمی پذیرد من می دانم که هیچ چیز با توجه به قدیمی بودن و از لمس. ما پیام کوتاه عقب و جلو قرار می دهد ما در همان صفحه مانند راه رفتن به یک جلسه شرکت و بلافاصله دست یک سفرنامه مفصل. آن را کاهش می دهد پتانسیل برای بی دست و پا و یا آزار دهنده شگفتی است.

این است که چرا ارسال پیامک به طوری که اغلب آثار بهتر از گفتگو برای من و پسرم ؟ به این دلیل است که جریان های اطلاعات حذف عاطفی شرط بندی ؟

من فکر می کنم بله اما من همچنین فکر می کنم بیش از آن است. من دنبال کردن متون به سختی صبح مدرسه منتقل احساسات بیشتر تکامل یافته تر از من محروم از خواب بدوی احساسات گناه و خشم. همانطور که من نوشت و ویرایش متون من من تا به حال زمان برای پردازش احساسات من و فکر می کنم در مورد آنچه که من واقعا می خواستم به می گویند -- چگونه من واقعا احساس حتی. من واقعا به عنوان عصبانی به من به نظر می رسید که پسر من تقریبا فراموش کرده خود را در زمینه سفر لغزش اجازه? یا این بود که یک درک اشتباه در پسر من است و من بد خلق و کوتاه در کافئین?

در پیگیری متون عذرخواهی می کنم برای من overreactions و به وضوح توضیح من توجیه هستند. من به یاد داشته باشید به من نشان می دهد غرور و نرم کردن خشم من. من به یاد داشته باشید — و ایمان — که پسر من است و بهترین او می تواند که او هنوز رتبهدهی نشده است یک فرد بالغ است اما قطعا نیست یک بچه یا و است که من هم کامل نیست بلکه انجام بهترین من می توانم.

من شبیه اندیشه پسر من پاسخ. او ممکن است استفاده از به عنوان بسیاری از کلمات که من انجام می دهم اما ارسال پیامک, است, بعد از همه زبان خود را — به معنای واقعی کلمه زبان از نسل او. الگوهای رفتاری او را برای ارسال به من بگویید در مورد احمقانه اش را حس شوخ طبعی است. این ویدئوها از حیوانات زیبا به من بگویید در مورد قلب نرم. علوم و ریاضی ویدئوها به من بگویید در مورد ذهن کنجکاو.

و هر چند من نمی خواهم پیام کوتاه به جای چهره به چهره تعامل من با استفاده از هر وسیله در دسترس می دانم که بچه من است. اگر که بدان معنی است که برخی از ما بهترین مکالمات اتفاق می افتد با یک لفظ دیوار بین ما است که به عنوان یک قربانی هستم و مایل به ایجاد.