از اعترافی: من فکر می کنم من باید ADHD بزرگسالان

این پدر و مادر در حال ریختن نور را در این واقعیت است که ADHD نیست فقط چیزی در کودکان مبتلا به

ADHD یک اختلال عصبی است که نزدیک به 5 درصد از بزرگسالان ایالات متحده. علائم ADHD در بزرگسالان در کودکی شروع اما تشخیص داده نشود تا بعد از آن در زندگی زنان و به طور خاص مزمن underdiagnosed. شتابزدگي و عدم تمرکز و ضعیف سازمان در میان علائم ADHD در بزرگسالان است. و آنها را تحت تاثیر خانواده ها در همه جا در هر جنبه از زندگی.

اعترافی پر است از مادران و پدران تعجب اگر آنها نیاز به یک تشخیص رسمی, کسانی که فقط یکی و شروع کار به رهبری یک مطلب کاربردی زندگی و کسانی که متاهل هستند به کسی که با آن.

اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD و یا اضافه کردن) قبلا در نظر گرفته شده در دوران کودکی بیماری که پسران بیش فعال outgrew با گذشت زمان و بلوغ با توجه به ADDitude مجله. این روز پزشکی و سلامت روحی و روانی جامعه در حال حاضر قبول است که ADHD اغلب یک بیماری مادام العمر است که طول می کشد از طریق بزرگسالی و همچنین تحت تاثیر قرار زنان و دختران.

به دلیل كمبود پژوهش و درک کرده است از طریق دهه گذشته بسیاری از بزرگسالان امروز در حال شناخت خود اختلال برای اولین بار در 30s و 40s, 50s و فراتر از آن.

روابط است که در آن یک یا هر دو طرف دارای اختلال کمبود توجه از محدوده "کاملا خوب" به "کاملا f*cked."

اگر شریک زندگی خود را اضافه کنید, شما ممکن است احساس نادیده گرفته و تنها. شریک زندگی خود را می توانید تمرکز بر روی چیزهایی که مورد علاقه آنها ، شاید آنها به نظر می رسد هرگز به دنبال از آنچه آنها به توافق برسند. به طور ناگهانی شما نق نقو و شما احساس می کنید اما شما نمی توانید از ادامه زندگی با تمام مسئولیت های خانواده در حالی که شریک زندگی خود را می شود خاموش scot-free.

اگر شما ADHD شما ممکن است احساس کنید شریک زندگی خود را تبدیل به یک دمدمی مزاجی کنترل, تلاش برای مدیریت جزئیات زندگی خود را. مهم نیست چقدر سخت شما سعی می کنید شما نمی توانید دیدار با شریک خود در نظر گرفتهاند. ساده ترین راه برای مقابله با آنها این است که آنها را به تنهایی ترک.

این حیاتی به درک نقشی که ADHD نقش را در روابط و زندگی خود را به طور کلی به عنوان یک پدر و مادر است. بسیاری از والدین در اعترافی باید فقط شروع به قرار دادن در کار است که می رود همراه با ADHD تشخیص و آن را دشوار است. اما همه آنها یک چیز مشترک اند: زندگی با تشخيص و درمان مناسب است که خیلی بهتر از جایگزین.