مدان، اندونزی - زمانی که فیگو پاروجی، مهاجر اندونزیایی در یک سایت ساختمانی در مالزی کار می کرد، پایان سال همیشه شگفت انگیز بود.
من هر سال کمپین تبلیغاتی می کردم. پاروجی که از سال 2006 تا 2019 در ایالت غربی سلانگور کار می کرد، به الجزیره گفت: «می خواستم در میان کارگران مهاجری که به طور غیرقانونی از اندونزی با قایق می آیند آگاهی ایجاد کنم و به آنها هشدار دهم که در نوامبر یا دسامبر از عبور و مرور خودداری کنند. در پایان سال، امواج همیشه بزرگ بود و بسیار خطرناک بود.
پاروجی مالزی را ترک کرد و اکنون هماهنگ کننده اتحادیه کارگران مهاجر اندونزی است، اما موجی از کارگران اندونزیایی در این سفر خائنانه همچنان ادامه دارد.
در 15 دسامبر، یک قایق حامل حدود 50 کارگر مهاجر از اندونزی در سواحل ایالت جوهور در مالزی در هوای بد واژگون شد.
به گفته آژانس اجرای قانون دریانوردی مالزی، 14 بازمانده در ساحل تانجونگ بالاو - به همراه لاشه قایق - و 18 جسد پیدا شد. حداقل 20 نفر همچنان مفقود هستند که گمان می رود کشته شده باشند.
پاروجی که سه سال از 13 سالی که در مالزی کار کرده است فاقد مدارک بوده است، گفت کارگران همچنان زندگی خود را در سفر با قایق های کوچک و خطرناک به اندونزی در ناامیدی به خطر می اندازند.
وی گفت: دلیل اصلی بی احتیاطی مردم برای انجام این سفر عوامل اقتصادی است. اندونزی به اندازه مالزی فرصت های شغلی ندارد.
فعالان از مقامات خواستند تا عدالت را برای آدلینا سائو، کارگر فقید خانه تضمین کنند [Courtesy of Gabriel Goa]بر اساس آمار اداره ملی آمار اندونزی، نرخ بیکاری در ماه اوت 6.49 درصد بود. بر اساس گزارش بانک جهانی، نرخ فقر اندونزی تا مارس 2021 به 10.4 درصد رسیده است که در سپتامبر 2019، 9.2 درصد بوده است.
به گفته هرمونو سفیر اندونزی در مالزی، که مانند بسیاری از اندونزیایی ها، یک نام دارد، حدود 2.7 میلیون کارگر مهاجر اندونزیایی در مالزی وجود دارد، اگرچه به سختی می توان به آمارهای سخت دست یافت، زیرا تصور می شود که تنها حدود یک سوم کارگران مستند هستند. مهاجران مشاغلی از کمک های خانگی گرفته تا کارگران ساختمانی و مزارع را به عهده می گیرند.
پاروگی گفت: «بسیاری از مشاغل کوچک همه را خواهند گرفت. آنها اجازه ندارند کارگر خارجی استخدام کنند، اما تا زمانی که نیروی کار ارزان است، اهمیتی نمی دهند.
گزارش های خشونت جسمی و روانی رایج است، زیرا کارگران مهاجر اغلب به اتحادیه های کارگری یا حمایت از مشاغل قانونی و تنظیم شده دسترسی ندارند.
در نوامبر 2020، وزارت امور خارجه اندونزی از مقامات مالزی خواست تا بر کارفرمایان نظارت کنند و از کارگران مهاجر اندونزیایی محافظت کنند، پس از خشم در مورد موردی که در آن یک کارگر خانگی اندونزیایی شکنجه شد، با آب داغ داغ شد و گرسنگی کشید.
چنین داستان های آزاری با آنیتا، یک کارگر خانگی 42 ساله که در سال 2018 پس از دریافت چیزی که فکر می کرد خوش شانس بود به مالزی نقل مکان کرد، طنین انداز می شود.
پس از تلاش برای یافتن کار در استان زادگاهش سوماترای شمالی، آنیتا از طریق یک دوست مشترک که قول داده بود به عنوان یک کمک خانگی در کوالالامپور کار کند، به یک کارگزار استخدام معرفی شد.
پس از ورود آنیتا، شانس او به سرعت تبدیل به یک کابوس شد.
آنیتا به الجزیره گفت: «کارفرمایان من بلافاصله پاسپورت و دفترچه بانکم را ضبط کردند. «به من گفتند که چون پول غذا و محل اقامت من را می دهند، من به پول خودم نیاز نخواهم داشت. گفتند حقوق ماهیانه ام را به ایجنتم منتقل می کنند و تا پایان قراردادم برایم نگه می دارند.»
این تازه شروع مشکلات او بود.
آنیتا گفت که هر روز از ساعت 4 صبح تا 11 شب مجبور به کار می شد و به سختی غذای کافی به او می دادند. صبحانه نان خشک بدون کره یا مربا بود، در حالی که ناهار و شام معمولاً شامل فرنی برنج و استخوان مرغ با مقداری گوشت بود.
او گفت: «آنها مجبورم کردند خانه را با سفید کننده تمیز کنم، بدون اینکه وسایل حفاظتی مانند دستکش به من بدهند.
پس از 11 ماه آزار و اذیت، آنیتا درخواست کرد که اجازه دهد به خانه بازگردد. اگرچه کارفرمای او تسلیم شد، اما او فقط یک بلیط هواپیما به خانه و حقوق یک ماهه 237 دلاری (1000 رینگیت) به صورت نقدی دریافت کرد.
تنها زمانی که او وکیلی را در سوماترای شمالی پیدا کرد که پذیرفت وکالت خود را به طور غیرمجاز به عهده بگیرد، او توانست با آژانس کار به توافق برسد که بقیه پولش را به او داد.
هیچ انتخاب دیگری نیست
تقریباً همزمان با مصیبت آنتیا، مرگ آدلینا سائو، یک کارگر خانگی از استان نوسا تنگگارا شرقی اندونزی، پس از اینکه فاش شد که توسط کارفرما مورد ضرب و شتم قرار گرفته و مجبور شده است بیرون در کنار سگ بخوابد، سروصدا به پا کرد. خانواده
کارفرمای سائو به قتل او متهم شد، اما توسط دادگاه عالی پنانگ تبرئه شد، حکمی که بعداً توسط دادگاه استیناف تایید شد. اعتراض به این تصمیم دادستان کل کشور در دادگاه فدرال مالزی ادامه دارد.
گابریل گوا، رئیس مؤسسه حقوقی عدالت و صلح، به الجزیره گفت که فعالان حقوق مهاجران در هفته‌های اخیر در مقابل سفارت مالزی در جاکارتا برای عدالت در این پرونده مبارزه کرده‌اند.
گوا گفت: «قاچاق کارگران از اندونزی به مالزی بدون هیچ اقدام قاطعی از سوی دولت‌های مالزی و اندونزی ادامه دارد.
وی افزود: متأسفانه حوادث تلخ مانند غرق شدن اخیر یک قایق که منجر به کشته شدن قربانیان قاچاق شد، هیچ عامل بازدارنده ای برای قاچاقچیان ایجاد نمی کند.
علاوه بر مجازات های سخت تر برای قاچاقچیان، کارگر مهاجر سابق پاروجی گفت باید درک بهتری از این که چرا کارگران برای رسیدن به سواحل مالزی همه چیز را به خطر می اندازند وجود داشته باشد.
پاروجی گفت: "طبق تجربه من، مردم همچنان از این خطوط دریایی خطرناک استفاده می کنند، زیرا چاره ای جز ورود قانونی به مالزی ندارند." بسیاری از آنها قبلاً پس از دستگیری در حال کار غیرقانونی در مالزی در لیست سیاه قرار گرفته‌اند، بنابراین مجبور هستند از این نوع کانال‌های بازگشت استفاده کنند یا با ویزای توریستی وارد شوند.
"چرا این اتفاق ادامه دارد؟ وی افزود: مالزی فرصت های شغلی دارد. «افرادی که از دوراهی عبور می‌کنند می‌دانند کاری که انجام می‌دهند اشتباه است، اما احساس می‌کنند چاره‌ای ندارند.
[ad_2]
مقالات مشابه
- How to not be shy: 3 steps to end shyness (for good)
- موریسون رد کرد که جوکوویچ برای کووید "عالی" بود اخبار همه گیر ویروس کرونا
- مرد می پوشد بدون شلوار به GMA مصاحبه زوم به دلیل این است که ما در حال حاضر
- کارشناسان بهداشت و درمان در حال مصرف بیش وبلاگ' Instagrams برای به اشتراک گذاشتن COVID اطلاعات
- چیزی که شما نکردید توجه کنید در مورد اسباب بازی قدرتمند است - با این حال بسیار ساده
- مواد شیمیایی و اثر مل گیبسون
- Chrissy Teigen, Janelle Monáe و سایر ستاره کمک به پرداخت وثیقه برای معترضین
- قیمت تجهیزات پزشکی در سدان
- چگونه قلعه بادی من را به یک فروشنده بهتر تبدیل کرد
- گورستان میوه ایتالیا نزدیک حقوق زنان