ساکنان زیر سایه آتشفشان در اندونزی به ویرانی فکر می کنند اخبار

پس از فوران فوران سمرو در روز شنبه، حداقل 13 نفر کشته، ده ها نفر زخمی و صدها خانواده بی خانمان شدند.

ساکنان ساکن در سایه کوه سمرو در اندونزی که توسط صحنه ای آخرالزمانی از خاکستر و گل ذوب شده احاطه شده بودند، پس از اینکه خانه هایشان توسط فوران آتشفشانی در روز شنبه پوشانده شد، اموال ویران شده را از بین بردند.

پدران دختران نیازمند را تکان می‌دادند، روستاییان مسن تشک‌هایی را بر روی پشت‌هایشان بلند می‌کردند، و کشاورزان بزهای زنده‌مانده را حمل می‌کردند و سعی می‌کردند تا جایی که می‌توانند از جایی که روستایشان وجود داشت، نجات دهند.

بونادی، یکی از ساکنان روستای کامپونگ رنتنگ، گفت: ما نمی دانستیم که گل داغ است.

ناگهان با بارندگی آسمان تاریک شد و دود داغ آمد.

امدادگران در حال جستجوی روستاییان در منطقه ای پوشیده از خاکستر آتشفشانی در روستای Sumber Wuluh در Lumajang Juni Kriswanto هستند / خبرگزاری فرانسه]

یکی از کارمندان آژانس کاهش خطر آتشفشان روز یکشنبه گفت که این فوران جان 14 نفر را گرفت و 56 نفر را مجروح کرد.

مجروحیت ها که 35 مورد آن شدید بود کمتر از سال 98 بود. این مقام همچنین گفت 1300 نفر تخلیه شده اند.

او همچنین بسیاری را بی خانمان و صدها نفر را در پناهگاه ها رها کرد.

در یک مسجد محلی، مادران در کنار کودکان خوابیده خود روی زمین نشستند و خوشحال بودند که از سیل نجات یافتند، سیل که تمام روستاها را زیر خاکستر کرد و ده ها نفر را دچار سوختگی شدید کرد.

"تقریبا ذخیره شده است"

برخی پس از فوران به شهرهای ارواح خود بازگشتند، علیرغم خطراتی که از هوای کثیف برای سلامتی آنها وجود داشت، ناامید از جمع آوری تکه هایی از دریای ترش گل.

در خانه‌ای در منطقه لوماجانگ در شرق جاوه، بشقاب‌ها، دیگ‌ها و کاسه‌ها روی میز ایستاده بودند، انگار در حال سرو کردن شام هستند، اما غذا با خاکستر آتشفشانی جایگزین شد.

برخی به شدت در جستجوی دوستان و اقوام گمشده بودند.

سلیم، یکی دیگر از ساکنان کامپونگ رنتنگ، گفت: 10 نفر توسط جریان گل آلود با خود برده شدند. «یکی از آنها تقریباً نجات پیدا کرد. به او گفتند فرار کن، اما گفت: من نمی توانم، چه کسی به گاوهای من غذا می دهد؟

مردی بوفالوهای خود را برای تخلیه از کنار خانه‌های پوشیده از خاکستر پس از فوران کوه سمرو که در پس‌زمینه قابل مشاهده است، در لوماجانگ، جاوه شرقی، اندونزی حمل می‌کند. [AP Photo]

سقف خانه‌های روستای سامبر وولوه از لایه‌های گل غلیظ بیرون زده و بر حجم تمیزی که بر منطقه فرود آمده است تأکید می‌کند.

گاوها یا مرده دراز کشیده بودند یا به زندگی چسبیده بودند و گوشتشان از گرمای سوزان پاره شده بود.

یک سیگار از دهان فرد تخلیه شده آویزان بود که او را به محل امن می بردند، در حالی که امدادگران با لباس نارنجی در یک زمینه خاکستری تیره جهنمی کار می کردند.

گروهی از ساکنان سامبر وولوه کنار هم در خاکستر ایستاده بودند و در حالی که دود همچنان بالا می‌رفت، به دهانه سمرو خیره شدند.

با درختان بی برگ سیاه شده، ماشین های غرق شده و ساختمان های قفل شده در اطرافشان، آنها و حیواناتشان تنها زندگی هایی بودند که در آن همه چیز ساکت بود.

اندونزی، مجمع الجزایری با بیش از 270 میلیون نفر، مستعد زلزله و فعالیت های آتشفشانی است زیرا در امتداد حلقه آتش اقیانوس آرام، مجموعه ای از خطوط گسل نعل اسبی قرار دارد.