من حاضر به دادن من بین بچه های یک تلفن

من سه کودکان و نوجوانان سنین 12, 11, و نه. هیچ یک از آنها دارای یک تلفن اما آنها ادعا می کنند همه از دوستان خود را به حال گوشی های پس از درجه دوم. آنها ممکن است اغراق آمیز اما تنها یک سال است. من احتمالا meanest, مامان همیشه.

چرا بچه های من باید گوشی ؟ آنها نمی رفتن در هر نقطه بدون یک فرد بالغ. فوتبال عمل ؟ من مربی شماره (به علاوه من به هر حال وجود دارد). خانه دوست? من با دوستان پدر و مادر است. بعد از مدرسه ، کردم معلم اطلاعات تماس در کلاس دوجو. قدیمی ترین من رفت به اولین مدرسه رقص در این سال او قرض گرفته شده یکی از تلفن های قدیمی. به نام او که رقص بود و ما او را انتخاب کنید تا. برای این نوع از شرایط من 100% درست با او قرض گرفتن تلفن. اما برای استفاده روزمره? من نه فقط در هیئت مدیره.

هنوز رتبهدهی نشده است.

من یک گوشی و من دیجیتالی متصل در هر ساعت از هر روز. من دریافت اخبار از گوشی من, هشدار, از, تقویم, رسانه های اجتماعی به روز رسانی متن و هر چیز دیگری. اگر من نمی نگه داشتن گوشی من در سکوت آن خواهد بود beeping در تمام طول روز طولانی است. من یک فرد بالغ اگر چه, و مغز من است به اندازه کافی که مسئولیت رسیدگی به اطلاعات و مرتب سازی از طریق چه چیزی مهم است و چه زباله.

خوشبختانه من اعتماد به نفس نیست اندازه گیری شده توسط دوست در یک عکس. من موقعیت اجتماعی مشخص نیست چگونه بسیاری از مردم دوست من در هر روز. من می توانم خاموش مزخرف و انجام هر زمان که آن را بیش از حد می شود. من عاشق معافیت از تکنولوژی و اعتقاد به آنها لازم است برای سلامت عقل من صلح و به طور کلی خوب بودن.

پشت به من tweens. آنها هنوز هم در حال بلوغ. آنها مودی یک دقیقه و هیجان زده برای زنده ماندن ، بزرگترین مشکل آنها با تجربه در طول COVID-19 شد نیاز به توافق بر سر یک فیلم تماشا کنید. آنها را به خوبی در مدرسه, رفتن به کلیسا هر یکشنبه, عشق, حیوانات و آزمایش محدودیت های زمانی که آنها فکر می کنم آنها می توانید دور با آن. آنها طلب این محدودیت حتی اگر آنها آن را متوجه ممکن است. آنها نیاز به این محدودیت.

من نمی ثبت نام به کودکان تنها به روی پدر و مادر در این مرحله از بازی. آنها می دانند که من دوست خود را; آنها باید مقدار زیادی از آن. من مادر خود هستم. این کار من نیست به آنها را خوشحال هر ثانیه از روز; این کار من برای بالا بردن آنها را به تبدیل شدن به مناسب و معقول انسان خواهد شد که تاثیر مثبت این جهان است. من بالا بردن آنها را به صورت مستقل روزی و آنها نیاز به محدودیت در حالی که آنها در حال بلوغ به آن استقلال است.

من نمی توانم تصور کنید که بچه ها بیدار شدن از خواب و هر روز صبح با بمباران رسانه های اجتماعی گزارش های خبری از شورش تیراندازی و خشونت غیر قابل تصور. و سپس دریافت 500 متون قبل از صبحانه از دوستان گمانه زنی در مورد رویدادهای آنها کاملا نمی دانند. من نمی توانم تصور کنید که بچه های من را چشم گسترش در وحشت به عنوان آنها پخش زنده ویدئو کلیپ ها از مردم نفرین شده را مورد ضرب و شتم دست به دستبند قفل شده یا بدتر. من نمی توانم تصور کنید که بچه های من رفتن بر روی یوتیوب و سکندری در سراسر گام به گام راهنمای در مورد چگونه به موفقیت قطع خود را. من نمی توانم تصور کنید که فرزندان من چت با ظاهر واقعی فردی و عاطفی متصل شدن...تنها برای پیدا کردن این فرد اگر نیت با فرزندان من است. من نمی توانم تصور کنید که کثافت و nastiness از دنیای ما زندگی می کنند (که من حتی نمی تواند معده نیمه وقت) در دسترس بودن به فرزندان من 24/7 زیرا از یک دستگاه من با کمال میل حاضر قرار داده شده را به دست خود را.

من به ارمغان آورد و این کودکان به جهان 12, 11, و نه سال پیش. من آماده برای آنها را به رشد است. و آنها نمی یا. وجود دارد امتیازات که با اینکه یک فرد بزرگسال. و مسئولیت بیش از حد. همه از آن خواهد شد در زمانی که آنها شناختی, عاطفی, اجتماعی و جسمی به اندازه کافی بالغ به آن رسیدگی است. در حال حاضر آنها کودکان هستند. آنها هنوز هم حیوانات است. آنها هنوز هم در بالا رفتن از درخت. آنها هنوز هم می خواهید من به تماشای آنها انجام کلاهبرداری در استخر. آنها عشق تعجب سفر به فروشگاه آب نبات و به ماندن تا دیر وقت برای آتش بازی.

من آماده نیست و فقط به از دست دادن آن است.