داشتن یک عضو خانواده در یک خانه سالمندان در حال حاضر خالص جهنم

عذاب نگرانی در مورد مادر بزرگ من ذهنی و فیزیکی در سلامت نگه می دارد مرا بیدار در شب.

"من می خواهم شما بدانید که حتی اگر ما در حال محدود کردن چگونه اغلب ما تماس ساکنان در حال حاضر مادر بزرگ خود را می خواستم در آغوش گرفتن — پس من به او یک" پرستار گفت: من در این گوشی در هفته گذشته. "من پوشیده بود من کامل PPE و سپر. اما من فکر می کنم او فقط نیاز به کسی برای نگه داشتن او را برای یک دقیقه."

مادر بزرگ من بتی شده است ساکن در دراز مدت مرکز مراقبت پس از ژانویه 2018. او دچار یک سکته مغزی که نیمه چپ بدن او فلج شده و ارائه شده او بیشتر قادر به صحبت می کنند با توجه به کنشپريشی. او نیاز به مراقبت طولانی مدت فراتر از توانایی های هر کسی در خانواده من و او شده است زندگی در یک اتاق تنگ با یکی دیگر از باشنده جنی.

"جنی است که ما ساکن اجتماعی پروانه بنابراین ما امیدواریم که او به ارمغان می آورد مادر بزرگ خود را از پوسته خود را کمی و کمک می کند تا او سازگار در اینجا" فعالیت های مدیر توضیح داد: در آن زمان مادر بزرگ من بود "در حال حرکت است." و اجتماعی او بود که جنی. همیشه تکان و لرزش بال از یک اتاق به اتاق لذتبخش چت تا هر کسی که او می تواند به عنوان او حوصلگی با واکر. او همیشه لباس پوشیدن به nines همیشه تا به حال برخی از مرتب کردن بر اساس از کار او خواهد از ما بخواهید برای انجام این کار به دلیل آنچه جنی فاقد در مرزهای او ساخته شده برای اینکه کاملا سرگرم کننده است.

مادر بزرگ من — که هرگز شبیه سازی جنی برونگرا طبیعت شناخته شده بود اما در مواردی به حضور یک گروه مشاهده Sister Act — در معرض خطر دائمی برای آرمان در حال حاضر با توجه به فلج بخشی از صورت و عضلات گردن. این بدان معنی است که او می تواند فقط باید غذاهای نرم و آسان به جویدن و بلع و همه از او نوشیدنی ها باید به صورت دستی ضخیم به علت اختلال بلع. من Julia Child recipe-محبت مادر بزرگ بیزار از Joes درهم و برهم و پر فلفل از کافه تریا اما نه از دست او طعم شیرینی. اغلب پرستاران و دستیاران در مرکز را دزدکی حرکت کردن اضافی بستنی فنجان در سینی شام. گاهی اوقات من را شکلات مورد علاقه اش با من بازدیدکننده داشته است و من دوست دارم به تماشای او آه با شادی آن را به عنوان ذوب در دهان او.

کسانی هستند که لحظات کوچک جدید خود واقعیت است که من تو را به خاطر هیچ چیز احساس طبیعی مورد بازدید از یک دوست در یک خانه سالمندان است. هیچ چیز. و در حال حاضر من هیچ ایده زمانی که من قادر خواهید بود تا خود را مورد علاقه و درمان, گلدوزی, مجله و یا سرگرمی خود را با داستان های او تنها بزرگ-grandaughters.

من هیچ ایده زمانی که من به وضع من چشم در نرم صورت با اب و هوای سال عشق و استرس هرگز دوباره.

مادر بزرگ من پرستاری صفحه اصلی "قفل شده" قبل از هر ایالت سفارشات صادر شده در پنسیلوانیا در شروع این بیماری همه گیر کوروناویروس. هیچ بازدید کننده هیچ کس جز کارکنان در داخل و خارج از مارس 12. من احساس تسکین آنها با توجه به چیزهایی که تا به طور جدی با توجه به این واقعیت است که مردم در داخل بودند بیشتر در معرض این ویروس. اما این بدان معنی است که من تا به حال هیچ کنترل بیش از زمانی که من سفر بعدی خواهد بود و مجبور به صلح با این واقعیت است که من آخرین بار او را دیدم در اواسط ماه فوریه زمانی که همه از این در افق بود اما نمی توانست به دقت پیش بینی کرد که در آن زمان.

تسهیلات هشدار خانواده ما از اولین مورد تایید شده از COVID-19 در اواخر ماه مارس است. در حالی که این ممکن است به نظر می رسد مانند یک نتیجه گیری و چیزی است که ما باید آماده برای آن را غیر ممکن است به احساس سرما امکانات از آنچه که در اخبار می تواند به معنای داخل هر گوشه و مخفیگاه از قلب و ذهن خود را.

ما در زمان تبدیل تلفن خانه را به صحبت با پرستاران و کارکنان است که می تواند به ما بگویید ترین تا به روز اعداد و چگونه محبوب ما بتی انجام شد. این بود تا هفته گذشته که خواهر من به نام برای آخرین پرس و جو زمانی که دامنه کامل از این کابوس تبدیل شد imminently ملموس است.

"جنی درگذشت," پرستار بی سر و صدا به او گفت. "او یکی از اولین قرارداد ویروس. ما نمی کافی تست را در زمان, اما وجود دارد شکی در آن COVID."

پرستار سخاوتمندانه با اطلاعاتی که او نمی باید برای به اشتراک گذاشتن اما می دانستم که این برای ما مهم بود فقط همین توضیح داد که جنی درگذشت, در اتاق او با مادر بزرگ من. این معلوم نیست چه مدت جنی, مبارزه, بیماری, اما پرستار گفت: مادر بزرگ من بود طبعا به طور کامل صدمه کل مصیبت.

آن را بسیار طولانی پس از جنی درگذشت زمانی که مادر بزرگ من رسیده که برای در آغوش گرفتن.

همه من می توانم فکر می کنم در مورد من بود شیرین مادر بزرگ دور از او دنج کشور خانه است که همیشه بوی شبیه به چای اسطوخودوس و Clorox (و آن را همیشه یک کمی بیش از حد گرم داخل به راحتی برای هر کسی جز او) بود که قادر به صحبت می کنند و یا توضیح دهید که چگونه افتضاح آن شاهد چه جنی باید تحمل.

و من فکر جنی در اواخر دهه نود اما در تصویر-سلامت کامل است که سزاوار نیست به پایان خود نزدیک قرن در این زمین در چنین ظالمانه و وحشتناک در راه است. من با غلبه بر غم و اندوه و نگرانی در راه من شناخته شده است قبل از.

وجود دارد هیچ راهی برای منزوی کردن ساکنان که تایید مثبت است. کارکنان که در حال حاضر باید حفاظت کافی برای زمان حال نیز قرارداد ویروس. چند اعلامیه از ساکنان فعلی منتشر شده در شش هفته گذشته. و مادر بزرگ من که زندگی وارونه دو سال پیش با بدترین بحران بهداشتی او را رو در بیش از 80 سال است که در حال حاضر به شدت در معرض این باطل بیماری است.

تا کنون نشان نداده علائم COVID-19. من می دانم که می تواند در هر زمان تغییر. من نیز می دانم که تسهیلات اخذ نخواهد شد "همه روشن" برای بازدید کنندگان در هر زمان به زودی; به احتمال زیاد حتی در این سال است. من می دانم که بهار بازدید ما برنامه ریزی شده بود که در آن او را ملاقات فرزند دوم من برای اولین بار نمی افتد.

این چیزی است که من نمی دانم که مرا می کشد. زمانی که من دیدن مادر بزرگ من دوباره اگر شما تا کنون ملاقات عزیزم من اگر او را تا به حال دیدن قدیمی ترین دختر من با او به اشتراک گذاشته جادویی ارتباط دوباره. من می دانم که او را می کشد بیش از حد. ما در حال ارسال یک iPad برای او به طوری که او می تواند موج به ما از طریق تعجب از تکنولوژی و دیدن چهره خانواده او را دوست دارد و نتواند بسیار است.

این همان نیست که به او در آغوش او به شدت نیاز دارد — که من نیاز. من دروغ بیدار در شب تعجب اگر او خیره در تخت خالی کنار او نگرانی در اگر او خواهیم بود. من اضطراب پر از رویاهای جایی که من وحشت در مورد گرفتن برای خداحافظی به او اگر او بیمار می شود و دیگر نمی تواند قطع پس از 83 سال از جنگ به اینجا. من نوشتن را به او و خودخواهانه دعا در خط مقدم کارگر که دارای دو دقیقه به فراغت را به خواندن کلمات من به او و او را نشان می دهد تصاویر از دختران من من شامل هر سه صفحه نامه.

این شکنجه که در خارج از خانه سالمندان هنگامی که کسی شما را دوست دارم پس به طور کامل به دام افتاده است وجود دارد به عنوان یک بیماری همه گیر دستمزد خود را بی امان جنگ در داخل. من دائما غرق در "چه ifs" و من نمی توانم آنها را متوقف کند از حباب تا هر روز.

من فقط امیدوارم که او می داند که من می خواهم هر چیزی را به نگه داشتن او را برای یک دقیقه.