بالش بادی: فقط نیست همانگونه که شما مشکل است}
مشکل آن بود که بتهوون در طی سالهای پیش از آن، دچار نزول تدریجیِ شنوایی شده بود که با شکل شدیدی از وزوز گوش همراه بود. با عزیمت هایدن به انگلستان در سال ۱۷۹۴، انتظار میرفت انتخاب بتهوون، بازگشت به خانهٔ خود در بن باشد. بتهوون در دسامبر ۱۷۸۶، برای اولین بار با هزینهٔ کارفرمای خود به وین سفر کرد، که ظاهراً این سفر به امید آموزش موسیقی از موتسارت بودهاست. بتهوون احتمالاً برای اولین بار در اواخر سال ۱۷۹۰ (حدود کریسمس)، هنگامی که یوزف هایدن در راه سفر به لندن در بن توقف کرد، به وی معرفی شد. ، در خارج از وین، سفر کرد تا تلاش کند خود را با شرایط جدید وفق دهد. وی نوامبر ۱۸۰۱، در نامهای به دوست خود فرانتس گرهارد وگلر، از عشق خود به «جولی» نوشت اما اضافه کرد که اختلاف طبقاتی را مانع از این میداند که موضوع را دنبال کند. نوامبر ۱۷۹۲، در پی شایعاتی دربارهٔ وقوعِ جنگ ائتلاف اول، بتهوون بن را به مقصد وین ترک کرد. بتهوون دارای روحیات انقلابی و طرفدار جمهوریخواهی بود که این امر ناشی از برافروختهشدن انقلاب فرانسه و احساسات انقلابی در سراسر اروپا بود.
وی همچنین «سپتت، اپوس ۲۰» خود را در سال ۱۷۹۹ بهپایان برد که یکی از آثار محبوبِ او در طول عمرش بود. از جمله، طی سالهای ۱۸۰۱ تا ۱۸۰۵، فردیناند ریس را آموزش داد که طی آن به آهنگساز تبدیل شد و بتهوون بعدها در مورد روابطشان، خاطرات نوشت. در مارس ۱۷۹۵، اولین اجرای عمومی آثار بتهوون در وین انجام گرفت، کنسرتی که در آن برای نخستین بار یکی از کنسرتو پیانوهای خود را اجرا کرد. اوایل سال ۱۸۰۱، بتهوون در نامههایی برای دوستانش، راجع به علائم و مشکلاتی نوشت که هم در زندگی حرفهای و هم در زندگی اجتماعیاش، برای او مشکل ایجاد کرده بود (گرچه احتمالاً برخی از نزدیکانش قبلاً از این مشکلات آگاه بودند). او از سال ۱۷۹۰ تا ۱۷۹۲، تعدادی اثر (که هیچکدام در آن زمان منتشر نشده بودند) تألیف کرد که نشاندهندهٔ دامنه و بلوغِ رو به رشد بتهوون است. و او در آنجا رشد کرده بود، خو گرفت. روابط تجاری بتهوون با ناشران نیز در سال ۱۸۰۲ بهتر شد. و بههمین سبب از اواخر سال ۱۸۰۰، آثار قبلیاش مورد توجه حامیان وی و ناشران موسیقی قرار گرفت. بتهوون به این درخواستها پاسخ مثبت داد، زیرا او نتوانست مانع از فعالیت ناشران دیگر برای انجام تنظیمهای مشابهِ در آثارش شود.
نوازندگی میکرد)، در بن دیدار کردند. در ادامه و تا سال ۱۷۹۳، وی شهرت خود را در وین بهعنوان یک نوازندهٔ چیرهدست پیانو تثبیت کرده بود، اما ظاهراً از انتشار آثارش خودداری میکرد تا بتواند با ظهورِ نهایی آنها، اثرگذاری بیشتری داشته باشد. او همچنین تأثیرِ سبک خود را در برخی از کارهای اولیهاش که برای اولین بار منتشر شده بود، افزایش داد. اپوس ۵۹، سونات پیانو شماره ۲۱، سونات پیانو شماره ۲۳، مسیح بر کوه زیتون، کنسرتو ویولون، اپرای فیدلیو و بسیاری از آثار دیگر، تحت تأثیرِ این دو آهنگساز بودهاست. اما ملودیهای بتهوون، بسط و گسترش موسیقی، استفاده از مدولاسیون، بافت و توصیفِ احساسات، و همهٔ این روشها، سبکِ او را از موتسارت جدا کرد. ↑ حسنی، تاریخ موسیقی، ۱۵۵. ↑ Kerman, Tyson & Burnham 2001, §11. Kerman, Joseph; Tyson, Alan; Burnham, قیمت بالش بادی Scott G.; et al. کاسپار علاوه بر مذاکره در مورد قیمتهای بالاتر برای آثاری که بتهوون اخیراً ساخته بود، فروش برخی از آهنگهای منتشر نشدهٔ قبلی وی را نیز آغاز کرد و بتهوون را (بر خلاف میلش) تشویق کرد که نسخههایی از آثار محبوب خود را برای سایر سازهای ترکیبی تنظیم کند.
Post was created by GSA Content Gener ator DEMO.
این اثر در سالهای ۱۸۰۱ و ۱۸۰۲ بارها اجرا شد، و بتهوون با عجله به انتشار یک تنظیم جدید از آن برای پیانو پرداخت تا از محبوبیت اولیهٔ این اثر بیشترین بهره را ببرد. وی همچنین نزد ایگناتس شوپانتسیگ به فراگیری ویولون پرداخت. در این دوره همکاری برادرش کاسپار با وی (که پیش از این بهطور اتفاقی به او کمک کرده بود)، تداوم یافت و او شروع به ایفای نقش یک بزرگتر در مدیریت امورِ بتهوون کرد. او سپس در اوایل این دوره، به دریافتِ دروس آموزشی گاهبهگاه از آنتونیو سالییری میپرداخت تا بتواند در درجهٔ اول، با سبک و ترکیب آواز ایتالیایی آشنا شود. قبل از اجرا نیز مراسم همراه با آشوب بود، زیرا با آمدن بتهوون بر روی صحنه، تماشاگران با تشویق ایستاده پنج بار برای او کف زدند و این در حالی بود که طبق تشریفات رسمی در اتریش، برای ورود خاندان سلطنتی، سه بار کف میزدند. در سال ۱۷۸۹، پدر بتهوون بالاجبار از خدمت در دربار بازنشسته شد. چاه زردان، روستایی از توابع بخش چاه دادخدا شهرستان قلعهگنج در استان کرمان ایران است. بتهوون غالباً با خانوادهٔ فان برونینگ، رفتوآمد داشت و در خانهٔ آنها به برخی از کودکان، پیانو آموزش میداد.