تحت تعقیب: چگونه زنان بومی در کانادا ناپدید می شوند جرم

در این مجموعه شش قسمتی، الجزیره داستان برخی از زنان و دختران بومی را روایت می کند که در بخش بدنام بزرگراهی در بریتیش کلمبیا، کانادا ناپدید یا کشته شدند.

هشدار: این مقاله حاوی مطالبی است که ممکن است برای برخی از خوانندگان آزاردهنده باشد.

بریتیش کلمبیا، کانادا - در سال 1971، جنبش آزادی زنان، کمپین حقوق LGBTQ و ظهور جنبش بومیان آمریکا بر سرفصل های اخبار آمریکای شمالی تسلط یافت. عصری بود که موهای بلند، دمپایی زنگوله‌ای و موسیقی دیسکو از بلندگوهای جوانانی که در جنبش هیپی در دهه 1960 بزرگ شده بودند، غوغا می‌کرد.

اما زندگی در میان کوه‌های ناهموار، رودخانه‌های روان و مایل به مایل بیابان در شمال بریتیش کلمبیا به کندی پیش می‌رفت - حتی در جوامع محلی و گهگاه شهرهایی که تنها جاده آسفالت‌شده منطقه، بزرگراه 16، پر از آن بود.

مسیر طولانی و پر پیچ و خم بزرگراه 725 کیلومتر (450 مایل) از بندر پرنس روپرت در ساحل شمال غربی اقیانوس آرام تا شهر داخلی پرنس جورج امتداد دارد. این مسیر تا حد زیادی به موازات راه آهن ملی کانادا، که مسیر بر اساس آن الگوبرداری شده است، حرکت می کند.

[Alia Chughtai/Al Jazeera]

این بخشی از بزرگراه ترانس کانادا، یک سیستم بزرگراهی فدرال-استانی فرا قاره ای است که از تمام 10 استان کانادا از اقیانوس آرام تا اقیانوس اطلس می گذرد. بخشی از بزرگراه در شمال بریتیش کلمبیا در سال 1969 تکمیل شد و اندکی بعد، زنان و دختران بومی شروع به مردن یا ناپدید شدن در آن کردند.