از تکفیر شاهزاده اندرو چه باید کرد؟ | نظرات

ملکه الیزابت که عمری را صرف پنهان کردن وحشیگری و خشونت سلطنت کرد، اکنون با پسر رسوا شده خود نیز همین کار را می کند.

آکادمیک، فعال و روشنفکر عمومی کنیایی، دکتر واندیا انجویا، اخیراً دولت کنیا را "به طرز شگفت انگیزی بریتانیایی" توصیف کرده است. اشاره او به این بود که چگونه دولت فاسد کنیا از بسیاری جهات فئودالیسمی را که موجب پیدایش سلطنت در بریتانیا و سراسر اروپا شد، دوباره به اجرا گذاشت. مردخای اوگادا، یکی دیگر از روشنفکران مشهور کنیایی، بوم شناس گوشتخوار و نویسنده حفاظت از محیط زیست، نویسنده کتاب «دروغ بزرگ حفاظت از محیط زیست»، رساله ای در مورد استعمار که هنوز «صنعت» حفاظت از حیات وحش در کنیا را هدایت می کند، می گوید که خانواده های سلطنتی از استثمار و استثمار از حیات وحش رشد کرده اند. توده ها». او همچنین ایالت کنیا را اساساً ضمیمه اشراف بریتانیا می داند.

اما علیرغم تمام ارتباطش با امپریالیسم و ​​استعمار، خانه ویندزور، یا همانطور که قبل از جنگ جهانی اول شناخته می شد، قبل از اینکه ریشه های آلمانی آن به یک مسئولیت عمومی تبدیل شود، خانه ساکس کوبورگ و گوتا تا حد زیادی موفق شده است که در بالا تردد کند. نزاع این خود را به چیزی شبیه یک سریال بین‌المللی پرنسس‌های دوست‌داشتنی تبدیل کرده است، شاهزاده‌های سالخورده عجیب – البته تا حدودی نژادپرستانه، خصومت‌های خانوادگی در کاخ‌های پرزرق‌وبرق، و همه‌ی آن‌ها توسط یک مادرسالار سالخورده اداره می‌شود که یک دلبستگی به سنت و وظیفه دارد. . در این افسانه پری مدرن که به دقت تنظیم شده است، روایاتی که توسط دکتر نجویا و دکتر اوگادا ساخته شده اند، یا در واقع هرگونه اشاره ای به وحشیگری، مرگ، سلب مالکیت و تجاوز جنسی در داخل و خارج از کشور وجود دارد، و تا حد زیادی همچنان ادامه دارد. ویژگی های تعیین کننده حکومت امپراتوری و میراث آن.

در این چارچوب است که تصمیم اخیر ملکه الیزابت دوم برای قطع رابطه پسر دومش اندرو باید درک شود. اگرچه به سختی اولین کسانی بودند که "وابستگی های نظامی و حمایت های سلطنتی" را از دست دادند - نوه ملکه، شاهزاده هری، همسرش و مادر فقیدش پس از درگیری با خانواده حداقل از برخی امتیازات سلطنتی محروم شدند - شرایط خاص اندرو گویای این است. تکفیر دوک یورک به دلیل ناکامی او در متقاعد کردن دادگاه ایالات متحده برای انصراف از شکایت مدنی مربوط به اتهامات سوء استفاده جنسی از کودکان صورت می گیرد. ملکه به وضوح در تلاش است تا خود و سلطنت را از بوی تعفن احتمالی این پرونده دور کند، درست همانطور که وقتی برای اولین بار به ارتباط خود با مجرم جنسی محکوم شده، جفری اپستین اعتراف کرد. با این حال، می‌توان گفت که او در تمام زندگی‌اش تلاش کرده است، نه فقط از شرارت و رفتار نادرست فرزندانش، بلکه از تاریخ هولناک خانواده‌اش فرار کند و تصویر سوخته‌ای از شایستگی را که از 20 سالگی پرورش داده است، حفظ کند.

در سخنرانی معروف تولد 21 سالگی خود که در سال 1947 از کیپ تاون ایراد شد، جایی که پدر بیمار خود جرج ششم را در سفری امپراتوری به آفریقای جنوبی و رودزیا همراهی می کرد، ملکه به زودی ماموریت پدربزرگش جورج پنجم را بر عهده گرفت. او نام خانواده را تغییر داد تا سلطنت را به قول منشی خصوصی خود به عنوان «قدرت زنده ای که بر منافع و رفاه اجتماعی همه طبقات تأثیر می گذارد» تغییر دهد. او رعایای آینده خود را اعضای "خانواده بزرگ امپراتوری ما" توصیف کرد که زندگی خود را وقف خدمات آنها خواهد کرد، و امپراتوری در حال فروپاشی را به عنوان انجمنی خیرخواهانه و آزاد از کشورهای خودگردان - یک مشترک المنافع "کهن" در سراسر جهان - با سلطنت به عنوان سر آن

با این حال، از آغاز سلطنت خود، امپراتوری مانند همیشه وحشیانه بود و جنایات هولناکی را در همان کشوری که از مرگ پدرش مطلع شد - کنیا - مرتکب شد. در اینجا، این پروژه نه تنها برای چسبیدن به اموال استعماری از طریق وحشیانه، شکنجه، قتل و حبس در اردوگاه‌های کار اجباری بومی‌هایی که مقاومت می‌کردند، بلکه همچنین برای پاکسازی و پنهان کردن حقیقت آن، به اوج خود می‌رسید. قابل توجه است که او به طور علنی اقداماتی را که توسط دولتش به نام ملکه در جریان وضعیت اضطراری مائو مائو انجام شده است، محکوم و عذرخواهی نکرده است. او نیز مانند بقیه رژیم خود، راضی بود که این تاریخ شرم آور را به طور سیستماتیک پنهان و نابود کند.

این همان چیزی است که او با اخراج اندرو دوباره اجرا می کند - اگرچه ظاهراً او هنوز چند امتیاز را حفظ خواهد کرد و نقش خود را به عنوان "مشاور دولت" حفظ خواهد کرد، که به او اجازه می دهد در صورت انجام وظایف رسمی خود را انجام دهد. او ناتوان است با این حال، تاریخ می تواند یک چیز سرسخت باشد و به این راحتی ها مماشات نخواهد شد. در سال‌های پایانی زندگی، تنها با مواجهه کامل و آشکار با وحشت تاریخ و میراث امپراتوری بریتانیا، و همچنین نقش خانواده‌اش در آن، سرانجام می‌تواند چمدان‌ها را زمین بگذارد و در نهایت با آرامش به غروب خورشید قدم بگذارد.

نظرات بیان شده در این مقاله متعلق به خود نویسنده است و لزوماً منعکس کننده موضع تحریریه الجزیره نیست.