عمان، اردن در داخل اردن، علی یک خارجی از نوار غزه است. اما در خارج، او را اردنی می دانند.
"چطور؟" 35 ساله می پرسد. "من بین آنها گیر کرده ام. نه اینجا نه آنجا. "
علیرغم اینکه او در اردن متولد و بزرگ شده است، شهروندی اردنی ندارد. در کارت شناسایی وی آمده است که او یک فلسطینی اهل نوار غزه است و با کمک پدربزرگش که در جریان جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1967 از این سرزمین گریخت.
کارت پلاستیکی کوچک تنها نشانگر باقی مانده است که علی "خارجی" است - برچسبی که تقریباً همه جنبه های زندگی او را محدود می کند، از کارش گرفته تا ماشینی که سوار می شود تا ملیت فرزندانش. او در رشته مهندسی برق تحصیل می کند، اما از آنجایی که نمی تواند شغلی در این زمینه پیدا کند، در یک آزمایشگاه پزشکی در امان کار می کند و آزمایشات COVID-19 را انجام می دهد. او می گوید که نمی تواند رای دهد، بیش از چهار برابر هزینه گواهینامه رانندگی و گذرنامه خود را می پردازد و قبل از اینکه بتواند یک آپارتمان بخرد، باید یک پروسه طولانی تایید امنیتی را طی کند.
پدر دو فرزند به الجزیره گفت: زندگی ادامه دارد. "اما شما تمام زندگی خود را صرف جستجوی ملیت دیگری برای بهتر شدن می کنید. برای فرزندان شما من نمی خواهم فرزندانم در همان شرایطی که من زندگی می کنم زندگی کنند."
او گفت: "اگر فکر می کنید من اردنی هستم، تابعیت کامل به من بدهید." «اگر فکر می‌کنید من فلسطینی هستم، مرا به فلسطین برگردان.
"کمبود مالی مزمن"
زمانی که کرانه باختری در سال 1950 تحت کنترل اداری اردن قرار گرفت، ساکنان آن حق شهروندی اردن را داشتند. جواد العنانی، وزیر کار سابق اردن، به الجزیره گفت که این شامل فلسطینی های نوار غزه نمی شود که تحت قلمرو مصر زندگی می کردند. در طول جنگ 1967، کسانی که از کرانه باختری اشغالی توسط اسرائیل گریختند ساکن اردن بودند، در حالی که آنهایی که از نوار غزه گریختند ساکن اردن بودند. العنانی گفت که زمانی که اردن روابط اداری خود را با کرانه باختری در سال 1988 قطع کرد، کسانی که از کرانه باختری که قبل از سال 1950 در اراضی اردن زندگی می کردند، حقوق شهروندی کامل خود را حفظ کردند، در حالی که کسانی که از غزه بودند خارجی باقی ماندند.
ویدیان عثمان، سخنگوی اردن و گزارشگر سازمان ملل در امور فلسطین، گفت: برای این پناهجویان فلسطینی بدون تابعیت در اردن، از جمله نزدیک به 175000 نفر که به اجبار از غزه در سال 1967 آواره شدند و 18000 نفر دیگر از مناطق جنگ زده سوریه گریختند، تقریباً منافع عمومی وجود ندارد. آژانس کاری پناهندگان (UNRWA).
این امر باعث می شود UNRWA - آژانسی که بودجه کمی دارد با بودجه محدود - تنها شبکه پشتیبانی آنها به آن مراجعه کند. عثمان گفت که در اردن، UNRWA 161 مدرسه برای نزدیک به 120,000 دانش آموز، 25 مرکز بهداشتی را اداره می کند و به حدود 60,000 آسیب پذیرترین پناهجوی فلسطینی کمک های غذایی و مالی ارائه می دهد که برای کسانی که تابعیت اردنی ندارند ضروری است.
تامارا الریفای، سخنگوی آنروا، گفت که کنفرانس اهداکنندگان آنروا در اواسط نوامبر در بروکسل، حدود 40 درصد از بودجه مورد نیاز را در اختیار آژانس گذاشت.
الریفای گفت: «کمبود مالی مزمن آنروا استرس زیادی را برای آژانس، کارکنان و جامعه پناهندگان ایجاد کرده است. این امر مانع از آن شده است که UNRWA واقعاً بتواند خدمات خود را ارتقا و مدرنیزه کند.
آژانس سازمان ملل به 5.7 میلیون پناهنده فلسطینی خدمات ارائه می دهد - عمدتاً نوادگان کسانی که در سال 1948 و 1967 به اجبار از شهرها، روستاها و شهرهای خود در فلسطین آواره شدند و در نهایت به لبنان، سوریه، اردن و مصر سرازیر شدند.
به گفته آنروا، حدود 40 درصد از این پناهندگان در اردن زندگی می کنند.
الریفای گفت: «این واقعیت که آوارگان فلسطینی از قدیمی‌ترین درگیری حل‌نشده در منطقه رنج می‌برند، با آنها بازی می‌کند، زیرا در بین اهداکنندگان خستگی وجود دارد و وضعیت اسفناک و تاریخ آنها به آرامی نابود می‌شود».
UNRWA دستمزدها را کاهش می دهد، مزایا را کاهش می دهد
ماه گذشته، فیلیپ لازارینی، کمیسر کل UNRWA به 28000 کارمند هشدار داد که این آژانس نمی تواند حقوق ماه نوامبر خود را به موقع پرداخت کند.
به گفته الریفای، نزدیک به 90 درصد از کارکنان UNRWA پناهندگان فلسطینی هستند.
بر اساس گزارش آنروا، نمایی از کمپ غزه، محل زندگی نزدیک به 34000 نفر در 0.75 کیلومتر مربع [Hanna Davis/Al Jazeera]مدیر مدرسه UNRWA در اردوگاه البکاء، بزرگترین اردوگاه آوارگان فلسطینی اردن، گفت که معلمان ناامید شده اند.
او به الجزیره گفت: «همه خانواده، حساب، وام دارند.» وی افزود که به دلیل تأخیر حقوق، تلاش می کند تا برای سفر نیم ساعته روزانه خود از اردوگاه غزه، بنزین بخرد. او به دلیل بند UNRWA که کارمندان را از صحبت با رسانه ها منع می کند، نخواست نامش فاش شود.
مدیر مدرسه خاطرنشان کرد که چهار نفر از 28 معلم مدرسه به دلیل دریافت نکردن حقوق خود از آمدن منصرف شدند. او گفت که در یک مرکز شلوغ، که هر کلاس نزدیک به 50 دانش آموز دارد، چنین غیبتی باعث اختلال در تحصیل صدها کودک می شود.
طبق بیانیه دیده بان کار اردن، تعویق پرداخت دستمزدها با سه جلسه و اعتصاب تنها در ماه نوامبر در اعتراض به عدم پرداخت کافی آنروا و ارائه مزایا به کارکنان فعلی و بازنشسته انجام شد.
مهناد، معلم مدرسه البکاء که ترجیح داد فقط از نام خود استفاده کند، گفت: «ما احساس می کنیم که آنروا می خواهد خدمات خود را کاهش یا تعلیق کند، تحت فشار هستیم.
اگرچه هفته گذشته دستمزدهای آبان ماه در نهایت پرداخت شد، اما مهند ابراز نگرانی کرد که دستمزد آذرماه دوباره به تاخیر بیفتد.
رشد جمعیت، کاهش بودجه
آنروا در حال حاضر هفتاد و دومین سال فعالیت خود را پشت سر می گذارد. چادرهایی که زمانی پناهجویان فلسطینی را در خود جای داده بودند، به مرور زمان با خانه های سیمانی ساده جایگزین شده اند، با شرایط سخت اجاره زمین، اردوگاه را مجبور به رشد به جای نقل مکان کرده است.
اردوگاه ها اکنون مانند شهرهای فقیر و پرجمعیت به نظر می رسند. پیچ و خم از خانه های سیمانی برای نسل های خانواده.
در کمپ پر ازدحام البکاء، بیش از 129000 پناهنده در مساحتی به وسعت 1.4 کیلومتر مربع (0.54 مایل مربع) زندگی می کنند.
مهند گفت: تعداد افراد در حال افزایش است، اما خدمات در حال کاهش است.
او خاطرنشان کرد که UNRWA لباس های فرم مدرسه، کتاب، لوازم التحریر، غذا و برخی ویتامین ها را برای دانش آموزان فراهم می کند - اما این خدمات دیگر در دسترس نیست.
در همین حال، کلاس‌های شلوغ و پرسنل کم‌کار، فضای کمی برای مدارس باقی می‌گذارد تا از پروتکل‌هایی برای محافظت در برابر همه‌گیری COVID-19 پیروی کنند.
مهند با کنایه گفت: اینجا ویروس کرونا نیست.
به گفته عثمان، سخنگوی UNRWA در اردن، کمبود مالی به این معنی است که آژانس قادر به جذب نیرو نیست و عملیات آن با ظرفیت کمتری مدیریت می شود.
زباله ها در حومه اردوگاه غزه انباشته شده است. تصویری فراتر از زباله‌ها، ساختمان‌های آپارتمانی و تپه‌های بزرگ هستند - صحنه‌ای برخلاف آنچه در اطراف کمپ است. [Hanna Davis/Al Jazeera]احمد حماده الباشتی در کمپ به اصطلاح غزه، فقیرترین اردوگاه از 10 اردوگاه آوارگان فلسطینی در اردن که توسط آنروا اداره می شود، بزرگ شد.
او گفت: «خدمات نظافت اینجا بدتر شده است. "این منطقه بسیار متراکم است که باید در 24 ساعت تمیز شود. اما نظافتچی ها فقط صبح می آیند.»
البشطی همچنین به طولانی شدن زمان انتظار برای مراکز بهداشتی تحت مدیریت UNRWA اشاره کرد، خدماتی که با توجه به هزینه بالای خدمات بهداشتی عمومی بدون شهروندی اردن، به آن بستگی دارد.
وی گفت: در مراکز بهداشتی درمانی مشکلاتی وجود دارد. «با افزایش جمعیت، مراکز درمانی به همان اندازه باقی مانده اند. جمعیت خیلی زیادی هست. "
تحت حمله سیاسی
کرانه باختری و نوار غزه بیش از 50 سال است که توسط اسرائیل اشغال شده است و باعث طولانی شدن رنج آوارگان فلسطینی شده است که در شرایط اسفباری در اردوگاه های کشورهای همسایه زندگی می کنند.
الریفای، سخنگوی آنروا گفت: «آنروا در معرض حملات شدید با انگیزه سیاسی قرار گرفته است که به دنبال زیر سؤال بردن مشروعیت آن و تضعیف ارزش افزوده آن در تلاش برای تضعیف حقوق پناهندگان فلسطینی است».
در سال 2018، دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق ایالات متحده، کل بودجه کمک های ایالات متحده به آنروا را کاهش داد. الرفاعی گفت که در حالی که دولت بایدن کمک ها را از سر گرفت، با "کاهش شدید" بودجه تعدادی از کشورها، از جمله بریتانیا و کشورهای حاشیه خلیج فارس، جبران شد.
منتقدان آنروا می گویند کشورهای میزبان باید این بار را به دوش بکشند.
الباشتی گفت: «بسیار عجیب است که 50 سال بعد، مردم غزه تنها فلسطینی‌های اردن هستند که نمی‌توانند تابعیت اردن را دریافت کنند».
العنانی، وزیر سابق کار، گفت که در میان اردنی ها این ترس وجود دارد که اگر شهروندی فلسطینی های غزه و کرانه باختری اشغالی را باز کنید، اردن به «وطن جایگزین» برای فلسطین تبدیل خواهد شد.
العنانی گفت که امروزه حدود نیمی از جمعیت اردن از تبار فلسطین غربی هستند. او گفت که با این حال، این یک تخمین «تخت» است و افزود که دولت تعداد دقیق فلسطینی‌ها را مشخص نمی‌کند.
الریفای گفت: «آنروا به حمایت و کمک به آوارگان فلسطینی در خاورمیانه ادامه خواهد داد تا زمانی که راه حلی عادلانه و پایدار برای وضعیت اسفناک آنها پیدا شود - که به معنای راه حلی سیاسی است که آنها را شامل می شود».
در طول همه‌گیری کووید-19، خدمات آنروا با توجه به شرایط شلوغ اردوگاه، زیرساخت‌های ضعیف و افزایش بیکاری بسیار حیاتی‌تر بود.
البشطی بیش از هفت ماه است که بیکار بوده است. وضعیت حقوقی مبهم آن، که بسیار دشوار است.
او گفت: «اولین چیزی که کارفرمایان از من می پرسند این است که آیا من اردنی هستم یا خیر.
پناهندگی او - اگرچه او هرگز پا به نوار غزه نگذاشته است - همچنین موانعی را برای زندگی شخصی و رویای اقامت او ایجاد می کند، از جمله زمانی که می خواست با زنی که در دانشگاه با او آشنا شده و اردنی است ازدواج کند.
او یادآور شد: وقتی دست این زن را خواستم، خانواده اش نپذیرفتند چون غزه هستم. او می‌گوید: «شما نه تابعیت دارید، نه بیمه درمانی دارید، بنابراین امکان حمایت از دختر ما را ندارید».
[ad_2]
مقالات مشابه
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- این جدید 331-پا اعزامی کشتی کروز طراحی شده به مانند یک خصوصی ترجمه شده
- آموزش بورس - امیدینو.ترید
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- زغال اکتیو
- به نیویورک بسته می شود بیشتر در خیابان ها برای فضای باز ناهار خوری جدید, قوانین و مقررات را هزینه های غیر منتظره
- انواع مواد شیمیایی صنعتی |رشنولب
- بودجه بندی یک رویکرد گام به گام برای موفقیت کسب و کار است
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- 'Tiger King' ستاره جان فینلی نگاه جدید بود برجسته از پاداش قسمت