جمهوری خواهان و دموکرات ها باید برای محافظت از LGBTQ آمریکایی متحد شوند LGBTQ
بسیاری از آمریکایی ها مدت ها تلاش کرده اند تا اطمینان حاصل کنند که همه هموطنانشان، صرف نظر از نژاد، مذهب، جنسیت یا هر ویژگی دیگر، حق تلاش و پیشرفت بدون تبعیض را داشته باشند. در طول نزدیک به 250 سال عمر کشورمان، ما برای رسیدن به این هدف راه درازی را پیموده‌ایم، اما مبارزه هنوز به پایان نرسیده است.
امروزه، بسیاری از LGBTQ آمریکایی ها در سراسر کشور هنوز در بسیاری از زمینه ها، مانند مراقبت های بهداشتی، مسکن و اشتغال، به دلیل اینکه چه کسی هستند و/یا چه کسی را دوست دارند، با تبعیض روبرو هستند. قوانین فعلی فدرال حمایت جامعی در برابر تبعیض علیه LGBTQ آمریکایی ها ارائه نمی دهد و تنها 21 ایالت این کار را از طریق قوانین ایالتی انجام می دهند. به عنوان یک جمهوری‌خواه و یک آمریکایی که اتفاقاً ترنسجندر است، می‌خواهم همه LGBTQ آمریکایی‌ها از تمام حقوق و حمایت‌هایی که به دیگر آمریکایی‌ها اعطا می‌شود، بدون توجه به اینکه در کدام بخش از کشور برای زندگی انتخاب می‌کنند، برخوردار شوند.
برای دستیابی به این هدف، ما به حمایت از LGBTQ آمریکایی نیاز داریم، که به وضوح تبعیض بر اساس گرایش جنسی و هویت جنسیتی را که در قانون فدرال ذکر شده است، ممنوع می‌کنند. چنین حمایت هایی فقط در سطح فدرال با حمایت هر دو طرف قابل پذیرش است. اگرچه ممکن است اتحاد جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها برای حمایت از حقوق LGBTQ بعید به نظر برسد، به‌ویژه در محیط سیاسی بسیار قطبی امروز، این غیرممکن - یا بی‌سابقه نیست.
در سال 1978، زمانی که ابتکار بریگز (پیشنهاد کالیفرنیا 6) تلاش کرد تا از طریق یک همه پرسی کار همجنس گرایان و همجنس گرایان را در مدارس کالیفرنیا ممنوع کند، دموکرات ها و جمهوری خواهان برجسته با هم متحد شدند تا آن را شکست دهند. ناظر تازه منتخب شهر دموکرات سانفرانسیسکو و هاروی میلک، فعال LGBTQ، با حمایت دیگر فعالان و مقامات برجسته دموکراسی، به سرعت یک کمپین گسترده و مداوم برای به دست آوردن ابتکار عمل به راه انداخت، اما بدون حمایت جمهوری خواهان، پیروزی دست نیافتنی به نظر می رسید.
با نزدیک شدن به روز رفراندوم، یک نیروی بعید به نبرد پیوسته است - فرماندار سابق کالیفرنیا و فوق ستاره محافظه کار رونالد ریگان. در این زمان، ریگان از قبل برای به دست آوردن نامزدی جمهوری خواهان برای ریاست جمهوری در انتخابات آتی 1980 تلاش می کرد و با پیوستن به هر "نبرد همجنس گرایان" چیزهای زیادی برای از دست دادن داشت. با این حال، او متوجه شد که حذف معلمان دگرباشان جنسی از مدارس گلدن استیت نه تنها به جامعه LGBTQ و سیستم آموزشی، بلکه به جامعه گسترده تر آسیب می رساند و تصمیم گرفت موضعی جسورانه اتخاذ کند. او مقاله ای برای لس آنجلس تریبون نوشت و رای دهندگان - عمدتا جمهوری خواهان - را به نه گفتن به ابتکار بریگز تشویق کرد.
تنها چند روز بعد، به لطف کار تزلزل ناپذیر میلک و حمایت جمهوری خواه بلندپایه ای مانند ریگان، ابتکار عمل ضد LGBTQ شکست خورد. ریگان تصمیم گرفت به افرادی کمک کند که بعید است هرگز به او رای بدهند، زیرا او فکر می کرد که بزرگ کردن دیگر آمریکایی ها، هر که باشند، کار درستی است - کاری که جمهوری خواهان باید انجام دهند.
سپس جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها برای جلوگیری از تبعیض بیشتر آمریکایی‌های LGBTQ در کالیفرنیا با هم متحد شدند. امروز، ما نیاز داریم که آنها دوباره گرد هم آیند تا یک بار برای همیشه به پایان تبعیض علیه LGBTQ آمریکایی کمک کنند. ما به ریگان های جدید در سنای خود نیاز داریم تا به جلو بروند و به ارتقای رتبه LGBTQ آمریکایی کمک کنند تا افرادی مانند من بتوانند تحت قوانین حقوق مدنی کشورمان از حمایت یکسان برخوردار شوند.
برای مثال، در حال حاضر، هیچ قانون فدرالی وجود ندارد که متخصصان پزشکی را از انکار مراقبت از افراد LGBTQ بر اساس اینکه چه کسی هستیم یا چه کسی دوست داریم، باز دارد. علاوه بر این، بسیاری از ما هنوز در تلاش برای دسترسی به آموزش عمومی، بیمه عمر، خانه های سالمندان، وام خودرو، رهن، اجاره آپارتمان، مشاغل و ترفیعات با موانع قابل توجهی روبرو هستیم. در ایالت‌هایی که هیچ گونه اقدام غیرتبعیض‌آمیز LGBTQ ندارند، افراد LGBTQ همیشه روی پوست تخم‌مرغ راه می‌روند، زیرا می‌دانند که آرایشگران، آرایشگران، پستچی‌ها، مکانیک‌های گاراژ، صندوق‌داران مواد غذایی، صندوق‌داران بانک، لوله‌کش‌ها و حتی مقامات دولتی می‌توانند به‌دلیل گرایش جنسی خود به آنها خدمات را رد کنند. یا هویت جنسیتی
بعد از اینکه از دنیا رفتم، نگران این بودم که آیا پزشکان معمولی من یا فرزندانم را به عنوان بیماران خود درمان خواهند کرد. نگران این بودم که بتوانم فروشنده هایی را برای تعمیرات لازم در خانه خانوادگیمان استخدام کنم. و چندین بار ما تاجرانی داشتیم که پس از ارزیابی به دلیل «بیش از حد شلوغ بودن» بازنگشتند - اگرچه آنها هیچ مشکلی نداشتند که مشاغل جدیدی را از خانواده‌های غیر دگرباشان جنسی که ما می‌شناختیم به دست آورند.
تصویب شده توسط اکثریت دو حزبی در مجلس نمایندگان در فوریه 2021، قانون برابری یک لایحه جامع فدرال است که هدف آن حمایت از افراد LGBTQ با منع تبعیض بر اساس جنسیت، گرایش جنسی و هویت جنسی در تمام زمینه های زندگی روزمره آنها است. زندگی - از جمله مسکن، فضاهای عمومی و دسترسی به برنامه ها و خدمات با بودجه فدرال. سنای ایالات متحده در حال حاضر در حال بررسی این لایحه است و در حالی که تقریباً همه سناتورهای دموکرات از قانون برابری حمایت می کنند، برای عبور از آستانه 60 رای سنا به حمایت بیشتر جمهوری خواهان نیاز است.
من به عنوان یک آمریکایی LGBTQ، علاقه شخصی به یک لایحه جامع حقوق مدنی، مانند تصویب قانون برابری دارم. با این حال، به عنوان یک مرد محافظه‌کار معتقد، نگرانی‌ها در مورد تأثیر چنین لایحه‌ای بر آزادی مذهبی را نیز درک می‌کنم. من معتقدم که این به نفع ملت ما نیست که سازمان های مذهبی را مجبور کنیم بین پیروی از اعتقادات خود یا بستن درهای خود یکی را انتخاب کنند. با این حال، من می دانم که ما به عنوان یک ملت می توانیم راهی عملی و اخلاقی برای همزیستی چنین آزادی هایی با قوانینی مانند قانون برابری پیشنهادی پیدا کنیم. ما باید راهی برای تدوین اقدامات فدرال برای عدم تبعیض علیه LGBTQ با حمایت دو حزبی پیدا کنیم، زیرا بدون آنها، بسیاری از آمریکایی ها مانند من نمی توانند زندگی خود را آزادانه و با خیال راحت در هر ایالتی زندگی کنند.
خوشبختانه، تجربیات من به عنوان یک فرد LGBTQ در ایالات متحده بهتر از بسیاری از افراد LGBTQ ساکن در آمریکا بوده است - به دلایل کاملاً جغرافیایی. من در نیوجرسی زندگی می کنم، ایالتی که از حمایت کامل و بدون تبعیض از افراد LGBTQ برخوردار است. این برای من عالی است، تا زمانی که کشور خود را ترک نکنم. اما پس از ترک و رفتن به غرب به پنسیلوانیا و فراتر از آن، من از همه حقوق و آزادی هایی که آمریکایی های غیر دگرباش جنسی در آن ایالت ها دارند، ندارم. به عنوان مثال، عبور از مرز در یک ایالت دیگر، ممکن است به این معنا باشد که من باید نگران این باشم که یک پیشخدمت یا منشی فروشگاه بر اساس هویت جنسی من از ارائه خدمات به من امتناع کند.
در 29 ایالت LGBTQ ایالات متحده، مردم باید هر روز بدون حمایت قانونی برای گرایش جنسی و هویت جنسی خود زندگی کنند - و این غیرقابل قبول است. حقوق ما نباید و نمی تواند وابسته به جایی باشد که در آمریکا هستیم. همه ما آمریکایی هستیم و باید در همه جای کشورمان با همه ما یکسان رفتار شود. چنین برابری به حمایت دو حزبی نیاز دارد، و من معتقدم که نیوجرسی، مانند کالیفرنیا مدت ها پیش، می تواند راه را به ما نشان دهد.
دفاعیات LGBTQ موجود در نیوجرسی با رای قانونگذاران جمهوری خواه و دموکرات توسط قانون تصویب شد و توسط فرمانداران هر دو حزب امضا شد. یکی از افتخارآمیزترین لحظات زندگی من در سال 2017 بود، زمانی که کریس کریستی، فرماندار جمهوری خواه، نه یک، بلکه دو لایحه یک روزه را برای محافظت از ساکنان تراجنسیتی نیوجرسی امضا کرد. من و بسیاری دیگر از LGBTQ به او مراجعه کردیم تا توضیح دهیم که چگونه این صورتحساب ها زندگی ما را به طور قابل توجهی بهبود می بخشد، و فرماندار کریستی به او گوش داد. ما اکنون به جمهوری‌خواهان در سنا نیاز داریم تا به حرف‌های ما گوش دهند و به ما کمک کنند تا این دفاع را در هر گوشه از آمریکا گسترش دهیم.
برخی از مقامات منتخب جمهوری خواه هستند که تلاش می کنند حقوق و آزادی های LGBTQ آمریکایی ها را حذف کنند. اما من معتقد نیستم که آنها نماینده حزب ما باشند. من در تمام عمرم جمهوری خواه بوده ام و هرگز شخصاً جمهوری خواه را ندیده ام که بخواهد حزب ما به عنوان حزب تبعیض شناخته شود. بنابراین، جمهوری‌خواهان سنا، که مانند ریگان، واقعاً معتقدند که همه آمریکایی‌ها مستحق آزادی و برابری هستند، باید گام بردارند و نشان دهند که حزب ما واقعاً از چه چیزی دفاع می‌کند.
همانطور که «پدر محافظه‌کاری» قرن هجدهم، ادموند برک، می‌گوید: «وقتی بین آزادی و عدالت تمایز قائل می‌شود، فکر نمی‌کنم هیچکدام امن باشند». اجازه دهید با تصویب قانون برابری، شکاف باقی مانده بین آزادی و عدالت را برای آمریکایی های LGBTQ در سراسر کشورمان ببندیم. این زندگی ها را نجات می دهد، شهروندی قوی تری ایجاد می کند و به میلیون ها هموطن ما کمک می کند تا به رویای آمریکایی خود برسند.
نظرات بیان شده در این مقاله متعلق به نویسنده است و لزوماً منعکس کننده موضع تحریریه الجزیره نیست.
[ad_2]